تا خواب همین فسانه می باید گفت
(رباعی)
گاهی غم آب و دانه می باید گفت
گاه از عیش و ترانه می باید گفت،
تا مرگ همین به گفت و گو باید ساخت
تا خواب همین فسانه می باید گفت. بیدل دهلوی
جهانباخیش علیی ف- نخجوان
اؤز دوه کینی ایله، شیر هیککهسیایله
یامانجا اؤزونو اؤیندی دونیا
قوجا تولکو کیمی مین حیلهسیایله
بوکولوب اگیلمز اگندی دونیا
کیمی گلر اونا مصیبت وئرر
کیمی گلر اوندان مصیبت گؤرر
کیمی نئچه دورلو نصیحت وئرر
گویا کی نصیحت سایاندی دونیا
کیمینه آیراندی کیمینه بالدی
کیمینه قویروقدو کیمینه یالدی
کیمینه یهردی کیمینه نالدی
کیمینین الینده یویندی دونیا
ایتکیده وارماییب چوخ دا درینه
یاخشینی ایتیریب یامان یئرینه
سونرا دا های سالیب داغ دیزلرینه
شیمشک اللریایله دؤیندی دونیا
هفت سالگی
ظریفه قاسمی
خانه ام را که روی مرداب روییده،
و آفتابی که پشت سرم پنهان است و
سایههای درازی که در انتهایشان روسری سپیدم را کنده هام
ترک خواهم کرد؛
چونان پیراهن بلند هفت سالگیام
که روزی اسیر زمزمههای باد هرزه طناب خانه را
عوامزدگی رادیو معارف
رادیو معارف از قم با برنامههای پربار و غنی و علمی در ایران جایگاهی بس بالا دارد و حقیقتاً هم رادیو معارف است و این بنده به نوبه خود هر روز خیلی بهره مند میشوم مخصوصا از بیانات و دروس آیات عظام و مراجع تقلید، اساتید و علماء و کارشناسان امور دینی و تاریخ اسلام و حدیث شناس و عقایدشناس و ... الا اینکه گاهی این رادیو هم مثل دیگر دستگاههای منسوب به تشیع مظلوم ما، متأسفانه عوامزده میشود. همین امروز – جمعه 4 اردیبهشت 94 حدود ساعت 17 در آخرهای سخنرانی یک واعظ فاضل اما عوام زاده، امام حسین علیه السلام را به عنوان «ارباب» معرفی کرد و این واعظ فاضل و فعال هم به طریق عوام و بی توجه به واژه و عبارت «ارباب» و کاربردهای آن در قرآن و بی توجه به اینکه برای امام حسین (ع) در زیارتنامه های مأثور و معتبر و در احادیث ما از اهل بیت (ع) اسامی و القاب و کنیه های زیبا و پربار و پرمعنی و نغزی ذکر شده، امام (ع) را اربابمان نامید... آقا، امام حسین ارباب ما نیست، سرور و امام و پیشوای الهی ماست... یا حسین! یا ثارالله! ... این درد با که گویم و این غم کجا برم!