هفت سالگی
ظریفه قاسمی
خانه ام را که روی مرداب روییده،
و آفتابی که پشت سرم پنهان است و
سایههای درازی که در انتهایشان روسری سپیدم را کنده هام
ترک خواهم کرد؛
چونان پیراهن بلند هفت سالگیام
که روزی اسیر زمزمههای باد هرزه طناب خانه را