فرمانده سپاه شهداء آذربایجان غربی:
سازمانهای فرهنگی ما از عظمت و غنای دفاع مقدس غافل اند
به گزارش خبرنگار دنیز از ارومیه، سردار عابدین خرم فرمانده سپاه شهداء آذربایجان غربی که در دیدار با جمعی از نویسندگان و پژوهشگران حوزه دفاع مقدس استانی و کشوری در حاشیه برگزاری کارگاه آموزشی نویسندگان مرکز حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس سپاه شهداء سخن می گفت، با اعلام این مطلب افزود: استان آذربایجان غربی همزمان در سه جبهه درگیر جنگ و مشغول دفاع مقدس بود: در مقابل هجوم ضد انقلاب از مناطق مختلف استان، در جنگ داخلی با عوامل نفوذی ناشناخته در میان اهالی استان در روستاها و بخشها، و در جبهه جنگ تحمیلی در مناطق شمال غرب و جنوب کشور.
خرّم با اشاره به اینکه جنگها مکاتبی اندیشه ای ایجاد کرده اند، گفت: اندیشه پیشرفت جهان در عرصه تکنولوژی حاصل جنگ جهانی اول و دوم جهانی بود و جنگ تحمیلی بر کشور ما، مکتب خودکفایی و زمینه استقلال اقتصادی و دفاعی را در اندیشه ملت ما ایجاد کرد، بنابر این در دل دفاع مقدس ما مکتب اندیشه ای و فرهنگی قابل توجه و بسیار غنی وجود دارد که آن را به صورت گنجینه ای ارزشمند و پربار در آورده است و باید بیش از پیش مورد توجه و شناسایی قرار گیرد که متأسفانه سازمانهای فرهنگی ما از عظمت آن حماسه ها و غنای این گنجینه عظیم غافل مانده اند.
سردار خرّم، پژوهش معرفت محور در بررسی موضوعات تاریخی و فرهنگی دفاع مقدس را مورد دقت نویسندگان و پژوهشگران قرار داد و افزود: ما نباید در گذشته متوقف شویم، باید تحقیق و نگارش در حوزه دفاع مقدس ما را به یک شناخت و کشف افقهای تازه و کاربردی جدید رهنمون گردد و گر نه مانع از شکوفایی در این مسیر خواهد شد.
این مقام مسئول گفت: ما در زمان جنگ تبلیغ خوبی داشتیم، ولی بعد از جنگ تحقیق متناسب و پویا نداشته ایم، باید برای آیندگان برنامه های تحقیقی روشنگری داشته باشیم.
خرم در بخشی از سخنان خود با اهل قلم و تحقیق، ضمن اشاره به کشتار مردمان کُرد زبان عراق در حادثه تلخ حلبچه توسط ارتش بعث این کشور و نیز بمب باران شیمیایی اهالی کُرد شهرستان سردشت ایران توسط صدامیان، گفت: دولت صدام با حمایت حامیان آمریکایی اش مردم کرد زبان کشورش را قتل عام نمود، چون خلق کُرد آگاهانه با رزمندگان ما همکاری داشتند و مخالف تجاوز صدامیان بودند.
وی افزود: صدامیان در عراق 110 هزار کُرد بی گناه را کشتند، سپس آمدند به سر زمین ما و کُردهای هموطن ما را هم کشتند، اینها حقایقی است که باید به واسطه پژوهش های نویسندگان ما به صورت مستند، محکم و روشن برای جهانیان و نسل های آینده بازگو گردد.
سردار خرم در پایان با ارج نهادن به کار پژوهش و نگارش و تلاش نویسندگان حوزه دفاع مقدس، یاد آور شد: ما در ارومیه سه مرکز پژوهش در حوزه دفاع مقدس داریم: مرکز تحقیق و پژوهش درون سازمانی سپاه، مرکز مبتکران و مخترعان بسیج و مرکز حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس آذربایجان غربی، که ما در هر سه زمینه پژوهش و تحقیق، برای تحقق اهداف آن حمایت جدی و کمک های همه جانبه می کنیم و در خدمت اهل قلم و تحقیق هستیم.
منبع: دو هفته نامه « دنیز » شماره 19 مورخ 3/5/91
نکوداشت عاشیق درویش وهاب زاده
مرحوم عاشیق درویش وهاب زاده (1309 – 1372) را می توان یکی از بزرگ ترین اساتید تأثیرگذار موسیقی عاشیقی آذربایجان دانست و بی شک در بین معاصران و همگنانش به ویژه در مکتب ارومیه بی نظیر بود و تا به امروز هم تنهاست، ساز زدنش، صدای سحر انگیزش و مردمداری اش نمونه است. حوزه هنری آذربایجان غربی در ارومیه نوزدهمین سالگرد وفات استاد را گرامی می دارد و اعلانیه زیر را سایت خود کرده است:
مراسم بزرگداشت نوزدهمین سالگرد درگذشت عاشیق درویش وهاب زاده برگزار می گردد
به همت کانون عاشیقهای حوزه هنری آذربایجان غربی، مراسم بزرگداشت نوزدهمین سالگرد درگذشت عاشیق درویش وهاب زاده روز دوشنبه، نهم مردادماه سال جاری در ارومیه برگزار می گردد .
حضور در سر مزار این هنرمند بزرگ عرصه موسیقی آذربایجان، اجرای موسیقی توسط تعدادی از شاگران عاشیق درویش با ساز قوپوز استاد و پخش فیلمهایی از اجراهای وی از برنامه های ویژه این مراسم می باشد.
همچنین قرائت اشعاری در وصف عاشیق درویش، ارائه مقالاتی درباره زندگی این هنرمند و ذکر خاطراتی توسط افرادی که با او مأنوس بودند از دیگر برنامه های این مراسم بزرگداشت می باشد.
عاشیق درویش وهاب زاده یکی از معدود ستارگان موسیقی در مکتب ارومیه است که به سال 1309 شمسی در روستای کردلر از توابع ارومیه دیده به جهان گشود.
سجایای اخلاقی در کنار اجراهای بی نظیر وی نام عاشیق درویش را در میان دوستداران این هنر در داخل و خارج از کشور زنده نگه داشته است. به اذعان بسیاری از کارشناسان این رشته حیات امروزی موسیقی عاشیقی در بخش غربی آذربایجان مدیون فعالیتهای برجسته هنری این هنرمند است.
عاشیق درویش وهاب زاده در نهم مردادماه سال 1372 شمسی دار فانی را وداع گفت و در روستای زادگاهش به خاک سپرده شد.
مقدمه فارسی حوزه هنری بر دیوان شعر عاشیق علی علیزاده:
عاشیق علی علیزاده هنرمند متعهد مردمی
هنرمند برجسته مردمی شادروان عاشیق علی علیزاده قشلاقی (1330-1390) به حق از هنرمندان متعهد کشورمان بود که عمری را با فروتنی، سادگی و سربلندی در کنار مردمش زیست، گوهر گران ارج هنر عاشیقی خود را به شیوه عاشیقهای اصیل آذربایجان نثار غم و شادی و حماسههای تاریخی ملت سرافراز ایران کرد. او هیچگاه در سایه نام و اعتبار عاشیقی و هنر خود به دنبال منافع شخصی و مادی نگشت و به عنوان یک هنرمند مسلمان از هنر نوازندگی و شعر و خوانندگی خویش در راستای ترویج فرهنگ و آداب ملتش و غنا بخشیدن به هنرش از آرمانهای مقدس مردم افتخارآفرین این سرزمین بهره برد، از حقایق ناب دینی و قرآنی و تاریخی الهام گرفت و هرگز حدود و ثغور ملی و دینی مردم و کشورش را نادیده نگرفت و این از ویژگیهای یک هنرمند متعهد، اصیل، ملی و مردمی است که در عرصه زندگی واقعی و در صحنه هنر حرفهای مرحوم عاشیق علی علیزاده تجلی عینی یافته بود. کتاب حاضر (خاطیرلا منی: یاد کن مرا) مجموعه اشعار مرحوم عاشیق علی علیزاده، آینه اندیشه و آرزوهای بزرگ این هنرمند موسیقی اصیل آذربایجانی و بهترین گواه ادعای ماست و همانطور که اشاره شد زندهیاد عاشیق علی علاوه بر هنر و کلام عاشیقی، در هنر رفتاری و منش انسانی خود هم آنگونه بود که در این کتاب میبینیم.
اعتقاد به توحید و مبدأ و معاد در کلام او جلوهای درخشان و بنیادین دارد:
سنی نوردان خلق ائیلهییب او گؤزل پروردگار
عقل، شعور وئریب سنه، میزاندادیر هر نه وار
(ص 17)
اعتقاد به وجود مقدس پیامبر اکرم و اهل بیت آن حضرت صلواتاللَّه علیهم در اشعار عاشیق علی پرتو افکنده و عرض ارادت به اهل بیت )ع( در جای جای سرودههای عاشیق علی به چشم میخورد )ص 231 230 165 164 و ...( این عاشیق دلداده خاندان وحی در مقام توسل به ساحت قدسی امیرمؤمنان علی مرتضی )ع( میگوید:
بیر نظر قیل کیمسه سیزه مرتضی
سندن ساوای داده یئتن یوخ منه
کرم دریاسیسان، دینین ستونو
گوناهکارام، ستم اولوب چوخ منه
(ص91)
وطندوستی از موضوعات محوری است که در کلام عاشیقهای آذربایجان نمود بسیار بارزی داشته و دارد و اشعار مرحوم عاشیق علی، سرشار از حس وطنپروری است و اشعار متعددی را به این موضوع ملی و انسانی دینی اختصاص داده است:
افتخار یارادان غیرتلی وطن
باش اوجا یاشایان شهرتلی وطن
تورپاغی وقارلی، حؤرمتلی وطن
ملتیمین دوز ایمانی گؤزهلدی
(ص 40)
آنا تورپاغیما کج باخان بیلسین
بو اودلار یوردونون بیر اودویام من
چاپارام قایا تک کج خاینلاری
وطنیم شیریندیر، فرهادیام من
(ص 49)
او به عنوان یک هنرمند آگاه و متعهد کشورش، تمام ارزشهای وطنی و حافظ وطن را دوست میداشت و آنها را میستود که در این میان نقش بیبدیل نهاد انقلابی و مردمی "بسیج" را به مثابه یک واقعیت مبارک در راستای پاسداری از میهن اسلامی ایران میدید و در مقابل دشمنان خاماندیش به وجود بسیج افتخار و خود را بسیجی معرفی میکرد:
ایگید اؤلکهسیدیر بیلسین دوشمنلر
وطن قوروماغا گئییرم کفن
قوچاق اوغلانلاری دوروب کئشیکده
بسیج اؤلکهسینده بسیجم یئنه
(ص 41)
از دیدگاه اجتماعی و فرهنگی اگر به اشعار عاشیق علی علیزاده بنگریم، تنوع مضامین، غنای محتوا، تازگی موضوع و آیینه زمان بودن در سخن او بسیار چشمگیر است که کتاب "خاطیرلا منی" گواهی زنده بر این حقیقت میتواند باشد. سایر موضوعات انسانی، اخلاقی، اجتماعی، توصیف مناظر طبیعی و ... هم با دیدگاهی نو در شعر این هنرمند دیده میشود که همه آموزنده و تأثیرگذار است.
عاشیق علی علیزاده طی چندین سال متوالی با حوزه هنری و سایر نهادهای انقلابی، فرهنگی و هنری ارومیه همکاری مستمری داشت و از مهر ماه 1389 که "کانون عاشیقها" از سوی واحد موسیقی حوزه هنری استان آذربایجان غربی فعالیت هفتگی خود را بعد از ظهر دوشنبهها در ارومیه شروع کرد، حضور فعال مرحوم عاشیق علی علیزاده (اغلب به صورت شعرخوانی یا اجرای موسیقی) آن را پربارتر میساخت. حوزه هنری آذربایجان غربی با اظهار تأسف عمیق از فقدان این هنرمند بیادعا، مراتب سپاس خود را از انتشارات یاز (ناشر کتاب اشعار مرحوم عاشیق علی علیزاده) و از جناب بهرام اسدی (گردآورنده و تنظیمکننده آن) ابراز میکند و یاد و خاطره عاشیق علی علیزاده را گرامی میدارد و از خداوند متعال برای آن عزیز فقید رحمت واسعه آرزو میکند.
واحد آفرینشهای ادبی حوزه هنری آذربایجان غربی
ارومیه 15خرداد 1391
مجموعه اشعار عاشیق علی علیزاده منتشر شد
کتاب «خاطرلا منی» (یادم کن، یاد آر مرا) مجموعه اشعار ترکی هنرمند مردمی متعهد مرحوم عاشیق علی علیزاده قشلاقی ( متولد 1330 در روستای قشلاق از بخش ورزقان در شهرستان اهر و متوفای 11 مرداد 1390 در ارومیه) است که اخیراً از سوی انتشارات یاز با همکاری حوزه هنری آذربایجان غربی در ارومیه منتشر گردید. اشعار عاشیق علی در موضوعات مختلف اجتماعی، انسانی، دینی، وطنی، عاطفی ئ اخلاقی است که توسط شاعر معاصر بهرام اسدی جمع آوری و تنظیم شده، دارای یک مقدمه فارسی به قلم مصطفی قلیزاده علیار (مسئول واحد آفرینش های ادبی حوزه هنری آذربایجان غربی)، یک مقدمه از بهرام اسدی و یک یادداشت از خود مرحوم عاشیق علی است. کتاب «خاطرلا منی» شامل ده بخش می شود که بنابر قالبهای شعری تقسیم بندی شده و در بخش نهم سروده های دیگران در باره عاشیق علی علیزاده و در بخش دهم عکسهای یادگاری آمده است و در کل به 302 صفحه می رسد.
یار بیزه قوناق گله جک
سوروشون نه یه گله جک؟!
(یادداشت هفته نامه دنیز، شماره 18 مورخ 24/4/91)
احتمال دارد بعضی از اهل بخیه ایراد بگیرند که »آقا تو چه کاره ای که مصرع دومی از خودت در می آوری و ترانه ای به این زیبایی را خراب می کنی؟... برو پی کارت عمو!«. بله، حق با ایشان است. اما چه ایرادی دارد دوستان کارما اصلا بر مجموعه ترانه های مردمی و فرهنگ مردمی و آرامش مردمی و ... آسیبی نمی رساند؛ نهایت اینکه یک مصرع ناجوری ساخته ایم خواه با مصرع قبلی جفت و جور بشود یا نشود. شما اگر اهل اما و اگر هستید چرا نوک بینی تان را می بینید؟ چرا داد نمی زنید بر سر کسانی که قافیه زندگی، آرامش، امنیت و اعتقاد مردم را خراب می کنند. ببینید در یکی دو هفته اخیر چه اتفاقاتی در این ولایت و در زندگی مردم افتاده؟... لابد می گویید »یعنی چه؟! چرا کلی بافی می کنی؟« بله عرض کنم که ببینید ماه مبارک رمضان هم که می رسد، پس آن وعده های سر خرمن مسئولان محترم چه شد؟ مگر قرار نبود قیمت ها مثلا چنین و چنان بشود؟ حمایت از قشر کم درآمد جامعه، بحث احیاء دریاچه ارومیه، حمایت از اهل فرهنگ، حمایت از مطبوعات و... آقا یکی بپرسد از این بزرگواران که داستان نان و تره و نان کره بعد از 33 سال اقتدار و عظمت تاریخی یک ملت بزرگ چه محلی از اعراب دارد؟ شما این مردم را چه حساب می کنید؟ مردم با همه صبوری حقایق را خوب می فهمند. بحث یارانه ها چه شد؟ چرا صادقانه اعتراف نمی کنید که نمی توانید بازار را کنترل کنید؟ شما از نو زن و بچه مردم را از ساعت 5 صبح در صف مرغ فروشیها می نشانید تا مرغ به قیمت ارزان تر از بازار بگیرند... آخر این درد با که گویم و این غم کجا برم؟ آیا قافیه اوضاع کشورداری از دستتان در نرفته؟ اشکال کار کجاست؟ خوانندگان گرامی بر ما ببخشند اگر کمی پریشان گویی شد اما »چه کند حنظل بیچاره اگر تلخ نگوید«. شاید اوضاع پریشان جامعه موجب این پریشان گویی ها می شود. خلاصه بر می گردم به اول کلام که:
یار بیزه قوناق گله جک
سوروشون نه یه گله جک؟!