دنیز یکساله شد – نقد و نظر (4)
دنیز در عرصه دفاع مقدس
توحید اصغرزاده
(معلم، مدرس آموزشکده های فنی ارومیه، از نویسندگان دفاع مقدس)
مرسوم است در سالگشت ها، می گویند یک سال از عمر چیزی سپری شد و پیر گشت؛ اما در عرصه فرهنگ و هنر، می گویند یک سال و چند سال درخشنده تر شد.
»دنیز« دو هفته نامه ای است که موضع اش در موضوع دفاع مقدس مشخص بود نه برای تکلف، بلکه احساس دین نسبت به این رخداد معنوی داشت. اعتقاد داشت: دفاع مقدس، خط تمیز برخی مسایل اجتماعی وگاه اعتقادی ومعنوی می باشد. در این یک سال که دنیز، جان مایه گرفت، بی اعتنا به اخبار، ادبیات و رخدادهای دفاع مقدس نماند. از معرفی کتاب، شعر، مقاله تا نقد نوشته هایش، گاه حتی توپ و تشرش دلنواز بود! با این کارش نه نانی قرض می داد و نه نانی وام می گرفت. بلندی موضعش امید بخش بود. در باب گیشه هر چند همواره روزه داری می کرد، ولی با »ایسم ها« هرگز افطار نساخت.
چه می شود گفت؟ ما بچه های این خاکریزها که نام و نشانی نداریم، به رتق و فتق آگهی و رپرتاژ های پول ساز، گذرمان نیفتاده، به دیده احترام »دنیز« را به دست می گرفتیم و لو به یک جرعه آب زلال خاطره های آن ایام را با اطمینان به کام مان می فرستادیم. اینکه گفتیم، رنگ ریا نداشت که به تن این دو هفته نامه بمالیم. بلکه دنیز ما را دوست داشت و ما هم آن را پذیرا بودیم. ان شاءالله به برکت آن خاطره ها خط خوش دنیز تا فرداهای دور در عرصه مطبوعات مان دوام بیابد.
در آخر دوباره سرآغاز دو سالگی این دو هفته نامه را به دوستداران فرهنگ و ادب تبریک می گویم.
منبع: دو هفته نامه «دنیز» شماره 22 - تاریخ نشر 30/6/91