بیر آز اوره ک وئر منه
سوسن نواده رضی
منی گوزگو چاغیر
سن اولوم
سنلشیم
کئچیم باخیشیندان
سنلیلشیم .
منی سسسیز
منی سؤزسوز
منی ائله بئله
بهانه سیز چاغیر.
منی گؤی چاغیر
گونشلشیم، آیلاشیم، اولدوزلاشیم
دنیز چاغیر
سولاشیم، شپهلشیم، بالیقلاشیم
دالیم داملالارینا
قاریشیم دالغالارینا
باااااااااخ!
گئجه قوشوقلارینین عطرینی اؤزلهمیشلیییم
ییغیب بوغازیما جانیمی
گل ده افلاطونون استدلالینا یئرلشدیر سنسیزلیییمی
و اقلیملرین سنلیسیندن ییغیب ییغیشدیر
سئویشمهلرین قیریق قالینتیلارینی
بَرک اوره کسیزلهمیشم
بیر آز اورک وئر منه
شعرلریم اینجیمهسین
بیر آز دا اؤزوندن
یازیلاریم آغریماسین دئیه
بیر منلیک وئررسن یئتر سانیرا
پیامبر، چرا از حجاز ؟!
به نظر می رسد اگر حضرت محمد – ص – به جای حجاز آن روز که اثری از تمدن و تفکر و فرهنگ مقبول انسانی در آن گزارش نشده، از جای دیگری مبعوث می شد، بیماردلان – به ویژه در عصر ما – بیشتر به شک و تردید می افتادند و شیطان دلهای مریضشان را بیشتر وسوسه می کرد. برای مثال اگر آن آخرین و کامل ترین پیامبر خدا از یونان ظهور می کرد یا از ایران یا از هند، که بالاخره برای خود تمدنی دیرینه و دیرپا و تأثیرگذار در دنیا داشتند و یا از جاهای دیگری مشابه این ممالک متمدن باستانی؛ بیماردلانی مثل میرزا فتحعلی آخونداف، یا سلمان رشدی، یا کسانی که اخیراً در بوق و کرنای خزعبلاتی مثل «تجربه نبوی» و از این قبیل مزخرفات می دمند، قطعاً می گفتند که از این قبیل کشورها خداوندگاران بیشمار دانش و اندیشه و الهام و معنویت و عرفان و هنر، همچون افلاطون و فلوطین و سقراط و ارسطو بودا و ابن مقـفـع و ابن سینا و زکریای رازی و بیرونی و ابوسعید و مولانا و ملا صدرا و .... ظهور کرده اند، این ( وجود مقدس رسول اکرم) هم یکی از ایشان.
اما ظهور آن حضرت از سر زمین حجاز و شهر مکه با شعار توحید و دعوت به دانش و صلح و قانون و عدالت و برادری و پاکی و با آوردن جامع ترین مجموعه وحیانی همه خوبی ها و عظمتها یعنی قرآن کریم در آن شرایط اجتماعی وحشت آور و گستردگی جهل و نادانی و بت پرستی و دخترکشی و فقر اقتصادی و فکری و جنگ و خونریزی و بی قانونی و هزاران بدبختی دیگر؛ خود دلیل بارزی است که محمد (ص) بی هیچ شکی پیامبری بزرگ از سوی خداست. همین.
خب، این هم یک دلیل بر نبوت آن حضرت، یعنی دلالت اجتماعی و شرایط مکانی. گرچه یک دلیل ابتدایی، اما واقعی است برای صاحبان دلهای سالم، البته با لحاظ اینکه قطعی ترین دلیل نبوت حضرت محمد – ص- و بزرگترین و جاودانه ترین معجزه ایشان، به یقین قرآن است.