نگاهی به عظمت های بی کران عاشورا
(خلاصه ای از بیانات مهندس ابراهیم بازیان در جمع عزاداران اربعین حسینی ارومیه)
به نظر می رسد حادثه جانکاه و تکانده دهنده عاشورا فقط یک بار در تاریخ اتفاق افتاد و دیگر هرگز حادثه ای مثل آن با همان ماهیت و حقیقت تکرار نشد. هر چند جنایات بسیار زشت و رقت آوری در تاریخ بشر رخ داده است، اما هیچ کدام مانند مصائب امام حسین در روز عاشورا نبوده و نیست. این موضوعی است که عموم مورخان و تحلیل گران تاریخ – چه مسلمانان و چه غیر مسلمانان - به آن اعتراف و اجماع دارند و در مقابل عظمت امام حسین (ع) تعظیم می کنند. همچنین در مواجهه با مصائب و مظلومیت آن حضرت احساس همدردی و اظهارتألم و حتی تباکی می کنند چه مسلمانان و چه غیر مسلمانان؛ و این واقعیتی غیر قابل انکار است.
وقتی تاریخ عاشورا را مطالعه و تحلیل می کنیم، می بینیم یک بسیج عمومی از طرف جبهه مقابل علیه امام حق و رهبر معصوم که همه می شناختندش، به راه افتاده بود. این حادثه هم خیلی تأسف برانگیز است و هم بیش از حد حیرت آور؛ آخر چطور ممکن است کسانی که امام حسین (ع) را در طول شش دهه به شرافت حسب و طهارت نسب و عصمت و قداست می شناختند و ایشان را برای امامت امت و احراز منصب خلافت در کوفه دعوت کرده بودند، یک باره بنا به هرعلتی از اندیشه و دعوت و اعتقاد خود در مدت اندک چند روزه برگردند و از همان امام معصومی که خود دعوتش کرده بودند، در صحرای کربلا با شمشیر عریان استقبال نمایند! ... و به این جنایت هم بسنده نکرده، سرش را بر نیزه کنند، پیشاپش اهل بیت اسیرش به کوفه و شام ببرند، کوچه به کوچه بگردانند و شادمانی کنند!... واقعاً خیلی عجیب و عبرت آموز و جای تأمل است. برای همین است که می گوییم حادثه ای مثل حادثه کربلا در تمام طول تاریخ بشر اتفاق نیفتاده است.
اما جای شگفتی دیگر در این ماجرا برای تاریخ آن است که امام حسین (ع) در مقابل آن همه تهاجم و بسیج عمومی که علیه او به راه افتاده بود، هرگز دچار تزلزل نگردید، خم نشد، راست قامت در راه مسقیم حق استقامت ورزید و همه چیزش را فدای ماندگاری اسلام و راه مستقیم حق کرد. جاذبه عظمت امام حسین (ع) و راز ماندگاری و سر زنده ماندن و الهام بخش بودن نهضت عاشورا در طول تاریخ نیز در همین نکته نهفته است که امام حسین در برابر آن همه هجوم و نامردی و نامرادی و سختی و مصیبت و داغ و عطش و شکستگی، لحظه ای خم به ابرو نیاورد و تا آخر بر سر اعتقاد به حق و راسخ خویش با تمام اطمینان ایستاد با اینکه راههای موجّه بسیاری برای زنده ماندنش وجود داشت! اما آن حضرت فقط راه شهادت خود و یارانش و به اسارت رفتن تمام بازماندگان داغدار و مظلوم و بی پناهش را انتخاب کرد!... و بعد از شهادت او، آیندگان در تاریخ – از هر دین و مذهب و آیینی حتی برخی آتش پرستان و ماتریالست ها هم – راه او را پسندیدند و به آفرین و تحسینش برخاستند و به تقبیح یزیدیان پرداختند. برای همین است که می گوییم هیچ حادثه ای در تاریخ از نظر عظمت، ماهیت، علل و اسباب، کیفیت وقوع، پیامها و نتایج به پای قیام امام حسین (ع) در روز عاشورا نمی رسد و این حقیقتی است که تمام اشخاص و افراد آزاده و متفکر و پاک طینت مسلمان و غیر مسلمان، دیندار و غیر دیندار به آن اقرار کرده اند. یکی از عظمتهای شگفتی زای نهضت عاشورای حسینی بر ضد حاکمیت طاغوتی یزید و یزیدیان در طول تاریخ، همین اجماع بشری بر مقبولیت آن است.
مسلمانان به ویژه هیئت های مذهبی شیعیان در زنده نگداشتن یاد و خاطره جانسوز حادثه کربلا و رسوا کردن یزیدیان، در ایام محرم و صفر کوشیده اند و با عزاداری و نوحه سرایی و مجالس ماتم محرم و عاشورا را زنده کرده اند. از این دیدگاه نقش هیئت های عزاداری در نشر پیامهای عاشورا ازجمله پیام بصیرت، عدم عدول از اصول اساسی اسلام و پایبندی به ولایت و مودت اهل بیت (ع) ، در میان توده های مردمی در طول ایام سال خیلی مؤثر است و از اول محرم تا اربعین حسینی و حتی تا آخر ماه صفر عطر عاشورا از نفس هیئتهای مذهبی انتشار می یابد. البته در این راه خود اهل بیت (ع) به ویژه امام زین العابدین (ع) و حضرت زینب (س) پیشگامند و از لحظه شهادت امام حسین در بعد ازظهر عاشورای سال 61 هجری، یاد امام مظلوم را در همه جا زنده کرده، جنایات بنی امیه و یزید و عمر سعد و ابن زیاد و دیگر جنایت کاران آلوده نسب را افشا و آنان را رسوا نموده اند.
می توان گفت همه قیام ها و اعتراض های ضد ستم در تاریخ مسلمانان از قیام امام حسین (ع) و مکتب کربلا الهام گرفته اند. در عصر ما، انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی نمونه آن است. کلام امام راحل را همه به یاد داریم که فرمود: هر چه داریم از محرم و صفر است و ...
در جریانهای اخیر، مردم ایران به برکت عاشورا بر فتنه ها پیروز شد و مقام معظم رهبری به این حقیقت تصریح فرمود.
من با اشاره به یک حقیقت تلخ در علل وقوع حادثه جانسوز شهادت مظلومانه امام حسین (ع) سخنم را به پایان می برم و آن اینکه یکی از علل انحراف مسلمانان و روی گردانی مردم کوفه و شام و عموم مسلمانان و حتی عموم اهالی شهر مدینه، از پشتیبانی امام حسین (ع) و تنها گذاشتن آن حضرت، نزدیک شدن آنان به کانون های قدرت و ثروت بود، چرا که مرعوب قدرت قدرتمندان و مجذوب ثروت ثروتمندان شدند، ثروت در دهانشان مزه کرد و به تعبیر خود امام حسین (ع): شکم هایشان پر از حرام شد! ... در نتیجه، امام حق را یاری نکردند و حتی به روی آن حضرت با قساوت تمام شمشیر کشیدند.... به راستی واقعه عاشورا و حادثه کربلا عبرتهایی گران ارج دارد که باید آموخت.
درد دل زینب با حسین (ع)
(زبان حال)
سمیرا اسمعیل زاده سعیدلو
چقدر شب سنگینی بود در آن ساعت که زینب در دل خود بی قراری عجیبی را احساس می کرد واین قلب بی قرار زینب بود که خبر از داغ سنگین روز محشر می داد. و این چشمهای مظلو مانه ی رباب بود که خبر از قربانی شدن یکی از پرستوهای باغ حسین را می داد... ای حسین، ای انتظار بی قرارزینب، چه شد که خواهر چشم انتظار خود را تنها گذاشتی؟ آیا نیزه ای که سینه ات را شکافت، احساس خواری نکرد؟ حسین جان چگونه زینب بی قرار خود را در این لشگر گاه شیا طین تنها گذاشتی. حسین جان زینب بعد از تو کسی را ندارد. زیرا تو همه کس او و همه ی سر مایه هستی او در این دنیا بودی .آه ای حسین مظلوم، کجایی که ببینی دستهای زینب چگونه گل پر پر شده باغچه ات، دختر سه ساله ات را در میان خرابه های آن شهر شوم جا می گذارد و می رود! حسین جان کجایی که ببینی زینب تنهای تو پرستار بیمار محشر کربلا شده است . یا حسین چگونه بعد از تو زینب بر روی پلیدیهای این زمانه ی نا انصاف و مردمان کور نگاه خواهد کرد. حسین جان داغ از دست دادن تو چه سنگین بود! حسین جان بعد از تو دیگر کسی نمی تواند حسین زینب باشد و هیچ خواهری همانند زینب نمی تواند آوای دلدادگی سر دهد. آه ای حسین، بدون تو دگر برای زینب غم دیده ات باغ و بوستان این دنیا معنا ومفهومی نخواهد داشت.. از این پس دگر زینبی نخواهد بود که به دنبال سر برادر پاک و مظلوم خود آوارگی نکشد. حسین جان... روزگار نمی توانست حقیقت تورا آشکار سازد اما این زینب بود که پرده از راز این حقیقت بزرگ برداشت اه ای حسین مظلوم... ترانه باران ادعای دلنوازی می کند وامید دارد روزی برسد که به دستان پاک زینب از محشر کبری سرفراز بیرون آید.
هر کس به زبانی در باب کربلا سخن می گوید، یکی شعر، یکی نثر، یکی منبر، یکی شبیه خوانی، یکی به زبان رنگ و نقاشی، آن دیگری به زبان فیلم و ...؛ و سروده زیر هم از خانم « فخری» به دستم رسیده: باز باران از: فاطمه فخری باز بارن باترانه |
پیامهای ماه رجب چیست؟
پیامهای ماه رجب به نظر بنده دو دسته است:
یکی عبادی و معنوی مثل روزه ماه رجب و دعاهای این ماه و مراسم اعتکاف و ... که از این جهت شبیه ماه مبارک رمضان است. من فعلاً از پیامهای دسته اول حرفی نمی زنم چون همه منابر و تریبونها از آن حرف می زنند.
دسته دوم پیامهای تاریخی ماه رجب است یعنی حوادثی بسیارمهم در این ماه اتفاق افتاده که ما با دقت در این حوادث می توانیم کلی پیام حیاتی و درس زندگی از آن حوادث بگیریم، برای مثال: میلاد حضرت امام محمد باقر، میلاد امیر مؤمنان علی، میلاد امام محمد تقی، شهادت امام موسی کاظم، وفات پیام آور کربلا حضرت زینب (علیهم السلام) که هر کدام این شخصیت های الهی - تاریخی بی نظیر و تأثیر گذار در سرنوشت مسلمانان و بلکه بشریت هستند. حادثه بعثت پیامبر اکرم (ص) و آغاز نزول وحی در 27 این ماه خدا هم برای عموم بشر دارای پیام حیات و سرنوشت است.
از نگاه دیگر ماه رجب از ماههای حرام است که دارای پیام جهانی و انسانی است. پس رجب ماه خدا ( به تعبیر پیامبر) و ماهی با جلوه های انسانی و زیبا و دل انگیز است و چه ماه خوب و پر معنا و سرزنده و خجسته است!