میرزا مهدی شکوهی کیمدیر؟
13- جو، 14- جو اسلامی عصرده یاشاییب، یارادن آذربایجانین تانینمیش گؤرکملی شاعرلریندن بیری ده مراغه لی «میرزا مهدی شکوهی» دیر. او 1247 هـ. ق ده تبریزده آنادان اولموش، جوانلیق ایللرینده مراغه شهرینه کؤچموش، اوزون ایللر اورادا یاشامیش، 1314- جو هـ. ق ده دونیاسینی ده ییشمشدی. او اوللر « ناشی» تخلص ائدیر، سونرالار ایسه «شکوهی» تخلصینی قبول ائتمیشدیر. شکوهی نین دیلی اولدوقجا ساده و اوره یه یاتاندیر. 1321- جی هـ. ق ده فارس و آذربایجان دیلینده یازدیغی اثرلر مُکمّل شکیلده تیریزده « دیوان قصاید و غزلیات» آدلی کتابدا چا پ ائدیلمیشدی. او عؤمرونده تهرانا، اسلامبولا و باشقا شهرلره سفرلر ائتمیشدی. شکوهی ادبی ارثینده طنز موضوعسو و تجنیس صنعتی ده گئنیش یئر توتور. اونون شعرلریندن بیر نئچه نمونه:
گل ای صبر و آرامی باده وئرن
رقیبه دؤنوب جام باده وئرن.
بو گلزاره گلدیم کی، بیر گول گؤروم
سنین گولمه گین خوشدی، بیر گول گؤروم!
اوتان عینک ایله عـصادن اؤزون
الینده ایاغین، جـیـبـینـده گؤزون!
باش قویموشدوم آستانانین داشینا
رحم ائتمه دین گؤزلریمین یاشینا
منی سندن آییرانین باشینا
گؤروم تانری بیر داش ساله، بیر بئله!
غزل
گلشنده چکر منیمله ناله
بلبل گله، من او گول جماله
ائتدی منی حشر اولونجا سرمست
ساقی او ازل وئرن پیاله
انگشت نمای خلقم از بس
بو ضعفله بنزه رم هلاله
بو ضعف وجود ایله منی درد
بیر اولمادی سالماسون خیاله
وارقانلی گؤزوم، یارالی باغریم
غم گلشنی یم، بو گول بو لاله!
هر یئرده مصور عکس رویین
محرم منی عشق ائدوب وصاله
اطفال دالومجا دسته – دسته
باخ شهر جنوندا بیر جلاله!
چکدیم نه قدر بلا یئتیشدیم
صد شکر بو سر حد کماله
صبر ائیله که، صبر ائدر «شکوهی»
بیر چاره بو محنت و ملاله.
(منبع:دو هفته نامه «دنیز» - ص 7 ، شماره 2، مورخ:16/7/90 - چاپ ارومیه)