در کانون ادبی حوزه هنری آذربایجان غربی مطرح شد:
تأثیر امام خمینی در ادبیات ایران و دنیا بسیار عمیق و گسترده است
چهارشنبه 11 خرداد 1390 کانون ادبی حوزه هنری آذربایجان غربی در ارومیه و در سالن صفی الدین اُرموی؛ برنامه هفتگی اش را ساعت 5 بعد از ظهر شروع می کند. مصطفی قلیزاده علیار مسئول واحد آفرینشهای ادبی و دبیر کانون شعر و ادب ضمن سخنان کوتاهی به سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) و نقش ایشان در احیای هویت دینی مردم ایران و بیداری ملل مسلمان در جهان اشاره کرد و گفت: بی هیچ شکی حضرت امام خمینی روح بیداری اسلامی و بازگشت به خویشتن خویش را در کالبد بی تحرک جوامع اسلامی قرن بیستم دمید و مژده آزادی و آزادگی از قید و بند استکبار شرق و غرب را به همه مسلمانان و مستضعفان عالم داد و شوری الهی در جان انسانهای مستعد برانگیخت که امروز نتایج آن را آشکارا در تمام کشورهای اسلامی می بینیم و امروزه همه آزادگان جهان به امام خمینی و میراث ماندگار او که بازگشت به اسلام ناب محمدی (ص) است، عشق می ورزند.
قلیزاده علیار افزود: تأثیر گسترده و عمیق امام خمینی نه تنها در ادبیات متنوع اقوام ایرانی، بلکه در آثار همه شاعران و نویسندگان، اندیشمندان و هنرمندان آزاده و انقلابی جهان اسلام و حتی اغلب ملل دنیا که صدای امام به آنان رسیده، قابل مشاهده است و این تأثیر البته ماندگارتر خواهد بود.
وی آنگاه یکی از رباعیات خود را که در مرثیه امام سروده است، پایان بخش سخنان خود قرار می دهد:
تو مظهر عشق ناب بودی ای مرد/
آیینه آفتاب بودی ای مرد/
در شام سیاه عاشقان بیدل/
چون جلوه آفتاب بودی ای مرد.
استاد غلامرضا دانش فروز نخستین شاعر بود که دعوت شد ولی او این هفته از خود شعری نخواند و به بررسی مضامین عرفانی و فلسفی در شعر سهراب سپهری پرداخت و افزود: شعر «خانه دوست کجاست» از سپهری با هفت وادی عرفان اسلامی خودمان منطبق است.
رحیم حامدنیا شعری ترکی خواند:
زنجیرلنمیش شکایتچی/ دوشونجه لر، دویغولاریم ...
نازلی پری/ من چؤره گی دوغرایارکن/
قانادلانیب هاچان دوشدون/
گئری قاییت ساریل منه....
شاعر جوان فرشید فرشیدفر هم حاضران را به این شعر خود مهمان کرد:
سو کیمی قوما هوپماق/ ساده بیر لکه قالماق/
اود کیمی داشلانماق/ بیردن بیره سؤنمک/
قیغیلجیم لیق/ یارامازلیق/ بیز لر/
طبیعتین اؤتری چاغلاری/
رسیمچی نین (رسامین) آمپرسیون اثرلری/
و خومارلانان گؤزلری نین
بارماق اوجو قاچاراق/ اؤزگور
بیزلر/ اؤزگور بیر مودل.
سید حیدر علی آران را دهها سال است که اهالی شعر و ادب این حوالی به عنوان شاعر متعهد آئینی و دفاع مقدس و انقلاب اسلامی می شناسند. استاد آران شعری با نام « در کوچه باغهای مرثیه» به یاد امام خمینی می خواند:
آن روز در کوچه باغهای مرثیه/
با تن پوشی از سیاهی ماتم و غم به تن/
بر سر و سینه زنان خاک غم به سر کردم/
در هجرت آن خوب، آن عزیز، آن یاور/
و در کویر صورت من جویبار باران بود...
علی غنی زاده دیگر شاعر عرصه دفاع مقدس و آیینی، غزلی تقدیم به امام راحل می کند:
عطش عشق تو در جان جهان مانده هنوز/
موج فریاد تو در گوش زمان مانده هنوز/
نرود تا به ابد یاد تو از خاطر ما/
شور عشقت به سر پیر و جوان مانده هنوز/
سر زمین دل ما جایگه عشق تو شد/
مقدم سبز تو در خاطرمان مانده هنوز...
حاج علی صلاحلو هم شعری تحت عنوان « تجدید بیعت» تقدیم رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه ای کرده بود به مطلع:
ای آشنا بر حال ما، ما با سر و جان آمدیم/
ازخطه علامه ها، از شهر یاران آمدیم...
خانم مهناز صابونی در مسیر ترقی و تعالی شعرش بیشتر تلاش می کند و پس از هفته های طولانی،این هفته با دو شعر فارسی و ترکی آمده بود و غزل فارسی اش تداعی کننده وزن رباعی بود:
در شهر خیال خانه داری مهتاب/
در برکه عشق یادگاری مهتاب/
سنجاق شدی به سقف شب تا فردا/
بر چشم زمین تو پرده داری مهتاب/
هر شب همه پنجره ها می پرسند/
در بسته خود بگو چه داری مهتاب؟...
سیاوش جمال زاده سعی در نوآوری در تصویرسازی و احساس در شعرش دارد و این سعی را در غزل ذیل که در انتظار مهدی موعود امام زمان (ع) سروده می توان دید و برای مجلسیان خواند:
ای سبزتر از حس بهاران نمی آیی؟
وی روح دم افزایی باران نمی آیی؟
چشمی که هر آیینه به راهت نگران است/
تاول زده از سوزش هجران، نمی آیی؟...
زهرا کریم زادگان (مجری) اشعاری از استاد شهریار و مهرداد اوستا و محمود ثنای (شهرآشوب) و... را در فواصل برنامه برای حاضران خواند و شاعران دیگر هم اشعار خود را برای حاضران قرائت کردند، استاد شامی،مرتضی مولایی، کریم گل اندام،اتابک تیموری، درگاهقلی عطارد، حسن حاتم، شریفی و ...