|
|||
|
به گزارش سایت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجانشرقی، "ابوالفضل علیمحمدی" اظهار داشت: با بررسیهای انجام شده هادی بهجت تبریزی فرزند استاد شهریار، دکتر باقر صدرینیا، دکتر صمد رحمانی، دکتر مینو امیرقاسمی، زکریا طرزمی، استاد جمشید علیزاده، دکتر حمید سفیدگر، دکتر رحمان مشتاقمهر، دکتر اسدالله واحد، استاد مصطفی قلیزادهعلیار، دکتر حسن ذوالفقاری، دکتر منصور ثروت، دکتر کاووس حسنلی، دکتر توفیق سبحانی، دکتر اکبریبیرق، حسن علیزادهپروین، دکتر محمد خاکپور، خسرو سرتیپی و محمدمحمدپور به عنوان اعضای هیات علمی این همایش میباشند.
وی افزود: آوازهی اشعار نغز استاد شهریار هم در سرزمین ایران اسلامی و هم در فراسوی مرزهای این خاک زرخیز طنینانداز شده و نام او را از قید زمان و مکان فراتر برده است.
علیمحمدی تاکید کرد: استاد شهریار در قلمرو ادب و فرهنگ ایران زمین از چنان مرتبهی والای سخنسرایی برخوردار است که از تعریف،تمجید و تحسین بینیاز است و امروز کمتر کسی است که با شعر و ادب الفتی داشته باشد و «شهریار» را نشناسد .
وی افزود: همایش بینالمللی "فرهنگ مردم در شعر استاد شهریار" همزمان با 27 شهریور ماه 1393 (روزملی شعر و ادب) که بعنوان روز بزرگداشت استاد شهریار، در تقویم ملی ایران به ثبت رسیده، برگزار میشود .
علیمحمدی، محورهای همایش بینالمللی فرهنگ مردم در شعر استاد شهریار شامل: آداب و رسوم ایرانی – اسلامی در آثار استاد شهریار، بازیهای محلی در آثار استاد شهریار، قصهها و داستانهای محلی در آثار استاد شهریار، نقش موسیقی در اشعار استاد شهریار، ترانه ها، ضرب المثل هاو متل ها در آثار استاد شهریار، مقایسه ی آثار فولکلوریک شهریار با نظایر بومی و خارجی، مردم گرایی در آثار استاد شهریار، بازتاب فولکلور آذربایجان در اشعار استاد شهریار، بازخوانی جامعه شناختی و روانشناختی منظومه ی حیدربابا، هویت شناسی اندیشه ی استاد شهریار، نوآوریهای ادبی در آثار استاد شهریار، بررسی اندیشه های اجتماعی استاد شهریار، گردشگری فرهنگی و ادبی در آذربایجانشرقی (بناهای تاریخی و گردشگری آذربایجان در آثار استاد شهریار) و زمینههای تاریخی و جغرافیایی منظومه حیدربابا، عنوان کرد.
وی آخرین مهلت ارسال اصل مقالات را تا سیام مردادماه 1393 عنوان کرد.
بسیج از دیروز تا امروز (سر مقاله)
(سرمقاله دو هفته نامه «دَنیز» - شماره 5 – مورخ 6/ 9/ 90 – چاپ ارومیه)
بی مقدمه، ماجرا از این قرار بود که وقتی نهاد انقلابی - مردمی «بسیج مستضعفین» بر اساس آرمانهای مقدس انقلاب اسلامی و به دستور رهبر کبیر و فقید انقلاب حضرت امام خمینی در پنجم آذر ماه 58 تشکیل گردید و با شعار «تشکیل ارتش 20 میلیونی» متشکل از تمام اقشار جامعه، آغاز به فعالیت کرد، از همه اقشار و اصناف جامعه انقلابی آن روز ایران جذب این نهاد شورآفرین شدند. جاذبه بسیج در مدت کمی به حالت مجذوبیت – و به تعبیر مولانا: « گداخته شدن از غایت محبت» رسید و این جاذبه در قلوب متلاطم قشر جوان و نوجوان البته بیشتر شعله ور شد که اوج آن را در دوره هشت سال دفاع مقدس مردم ایران در مقابل تجاوز استکبار عالمی به پشتیبانی آمریکا و شوروی و به لوطی بازی صدام بخت برگشته ی افتاده در صد دام، دیدیم و جهانیان دیدند... و بعد از جنگ تحمیلی، بسیج به تدبیر رهبری تبدیل شد به نیروی عظیم ملی و علمی و فرهنگی و تخصصی در تمام ابعاد خدمت به مردم و کشور تحت عنوان « بسیج سازندگی».
خب ، لابد می فرمایید «جناب سر مقاله نویس! این که حکایت تکراری است. امروز و خاصه در این هفته بسیج، بالاخره هر کس به زبانی صفت مدح بسیج می گوید و مقصد خود می پوید و مقصود خویش می جوید! و سلام تو هم لاجرم بی طمع نیست جناب مدیر مسئول! دست بردار از سر ما، سخنی تازه گرت هست بگو گوش کنیم!»
بله، ظاهراً حق با شماست. اما من بنا دارم با نگاهی متفاوت به این موضوع بنگرم، اصلاً نمی خواهم در باب مدح و تعریف این نهاد حرفهای کلیشه ای را ردیف کنم. می خواهم اشاره و تصریحاتی بکنم به برخی منفی بازیها در ارتباط با موضوع بسیج. بی تعارف باید گفت که بسیج از دیروز تا امروز راه درازی را طی کرده و تحولاتی عظیم و حیرت انگیز یافته و از لشکری فداکار نظامی به نیرویی مترقی و قوی و نهادی کاملاً حیاتی و متناسب با نیازهای جامعه تبددیل شده است که نبض زمان را گرفته و نقشی سرنوشت ساز برای کشور و مردم رقم می زند و به هیچ گروه سیاسی و غیر سیاسی باج نمی دهد. با این حال، گاهی برخی تریبونهای وابسته و وابستگان قلم به مزد در تلاش همه جانبه برای مخدوش کردن چهره نظام جمهوری اسلامی ایران، در باره بسیج هم تبلیغاتی خصمانه و سفسطه آمیزی را از سالهای جنگ تحمیلی در بوق و کرنا می گذاشتند از این قماش: «مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران از بین جوانان و نوجوانان کم سن و سال و زیر 18 سال برای بسیج یارگیری می کنند و با سوء استفاده از روحیه هیجان طلب و جنجال پسند دوره جوانی آنان، باعث مرگ و نقص عضو و عقب ماندگی تحصیلی و علمی این قشر بی گناه هم می شوند و اگر در آینده این بسیجیان صاحب شغل و کار و درآمد و موقعیت هم شوند، دارای روحیه ای خشن و نظامی گر و پرخاش جو خواهند بود و بدینگونه حقوق طبیعی و انسانی این جوانان و نو جوانان از سوی نظام جمهوری اسلامی پایمال می گردد و ...» و از این قبیل. اما نه بسیجیان آگاه ما به این قبیل تبلیغات خائنانه وقعی نهادند و نه مردم و مسئولان نظام. امروز نیروی بسیج در ایران اسلامی از ارکان محکم علمی، فرهنگی، اجتماعی و مردمی نظام به شمار می آید. اگر دیروز نیروی بسیج فداکارترین نیروی عرصه دفاع مقدس بود، امروز از کاری ترین نیروهای فداکار در صحنه سازندگی و جنبش نرم افزاری و فکری و دفاعی و تولید دانش و فرهنگ و ارتقای مراتب تخصصی در کشور ماست. امید که این «شجره طیبه» – به تعبیر بنیانگذار بسیج- رفته رفته شاخ و برگ پر بارتری برای ایران به بار آورد. سخن را با جمله ای از مقام معظم رهبری به پایان می برم که می تواند نتیجه و مؤید سخن من باشد: «بسیاری از پیشرفتهای کشور مرهون تفکر بسیجی است.»
مصطفی قلیزاده علیار(مدیر مسئول: 09141151475)