مغالطه در باب حجاب اختیاری و اجباری
برخی افراد با هدف خاص خود یعنی گسترش بیبند و باری، این روزها همه جا به ویژه در شبکههای اجتماعی مدام صبح و مساء جار میزنند که حجاب اسلامی زن خیلی خوب است اما یک امر شخصی و اختیاری است؛ اگر اختیاری باشد ارزشمند خواهد بود و گرنه، با زور و آییننامه و اعمال قانون، هیچ ارزشی ندارد و چون امروز در جامعه اسلامی ایران زنان مجبورند در ملأ عام و بیرون از خانه، با حجاب ظاهر شوند، این حجاب زورکی است و هیچ ارزشی ندارد!
این افراد تکلیف شان روشن است و طرفدار نشر فساد و شهوت در جامعه هستند. اما جای تعجب آنجاست که برخی افراد متدین و مسلمان هم این حرف بی منطق و مغالطه را طوطی وار نشخوار می کنند. این جماعت ساده دل متدین نمی دانند که حجاب اختیاری یعنی بی حجابی اجباری! ... نمی فهمند که وقتی حجاب با قید اختیاری در جامعه برافتاد بی حجابی اجباری جایگرین می شود و این معادله خیلی روشن است!
گر چه علل و اسباب دیگری هم امروزه در جامعه ایران، به آتش بد حجابی و شل حجاب دامن می زنند اما تبلیغات افراد کلاش هم در تضعیف و تمسخر حجاب به عنوان یک ارزش اسلامی – انسانی، مؤثر است.
امروز دشمنان اسلام و طرفداران شیوع فسق و فجور، همه ارزشهای مسلمانی از جمله حجاب را هدف قرار دادهاند. لذا هوشیاری بیشتری می طلبد تا از ارزشهای معنوی مان حراست کنیم. (منبع: هفته نامه «دنیز»، شماره 117 مورخ 97/423)
فساد در ورزش چرا نباید باشد؟!
این روزها به علت بروز آشکار برخی مسائل زشت اخلاقی که اخیراً در بین تعدادی از ورزشکاران و فوتبالیست ها رخ داده و همچنان رخ می دهد و از برنامه های پخش مستقیم رسانه ملی هم برای عموم دنیا نمایش داده می شود، سر و صداهای فراوانی برخاسته و همه تریبونداران مدام در تقبیح و محکومیت این قبیل اعمال زشت و خلاف اخلاق و خلاف دین، داد سخن سر می دهند و انتقادها و جانماز آب کشیدنها و سخنرانیهای اخلاقی و خرج کردن از پوریای ولی! ... و از این قبیل ادا و اطوار هنوز ادامه دارد و تبدیل به موضوعی داغ شده است.
خیلی خوب. همه این واکنشها خوب و متین و بجا و بموقع. دست همه درد نکند. ما هم این قبیل زشتکاریها در ورزش و در همه شغلها و هنرها و مسئولیتها و رده ها و مراکز و بانکها و ادارات و شئون اجتماعی و فردی را محکوم می کنیم. اما نکته ای را هم خواهی نخواهی می فهمیم و نمی توانیم از کنارش براحتی بگذریم و آن اینکه بالاخره این اعمال زشت و گناه آلود - و از نگاهی دیگر توهین به شرف ملی ملتی عزتمند - یک دفعه و آناً که خلق نمی شود. رسوخ فساد اخلاقی و مسایل جنسی فاحش در میان ورزشکاران کشورمان از مدتهای مدید و بلکه از سالهای دور بوده و اینک به حدی رسیده که حتی در مقابل دهها دور بین و نزدیک بین و ریزبین و درشت بین ، دوربین مخفی و غیر مخفی و در مقابل چشم تماشاگران زنده بیشمار بی هیچ شرم و حیایی، ظهور می یابد. خب، سؤال این است که آیا مسئولان ورزشی و ناظران مخفی و آشکار بر اوضاع ورزش و ورزشکاران، از این موضوع خبر نداشتند یا سرشان را توی برف تساهل و تغافل و بی خیالی فرو برده بودند که این دفعه بدجوری مات شدند، آنوقت تقصیر را به گردن رسانه ها می اندازند که مثلاً بزرگ نمایی می کنند، وگرنه مسأله مهمی نبوده!...
پس مسأله خیلی روشن است و از این پس هم باید منتظر بمانیم که از این موارد بیشتر اتفاق بیفتد! از زاویه دیگر اگر نگاه کنیم، نباید خیلی تعجب کرد، زیرا وقتی مفاسد رنگارنگ در جامعه پا گرفته و آشکارا همگام با آدمها راه می رود در خانه، خیابان، پارک، اداره، مؤسسات، شرکتها، بانکها و ...، و اختلاسهای سرسام آور، اختلافات گنده در میان مسئولان، آدم ربایی در روز روشن، رشوه خواری، قتل، شیوع وحشت آور اعتیاد در میان جوانان و نوجوانان، مشکلات لاینحل خانوادگی، طلاق روز افزون، شیوع فحشا و منکر، برداشته شدن حجاب شرعی که مشهور به « بد حجابی» شده است! و ... آن وقت شما تعجب می کنید که چرا و چطور چهار نفر ورزشکار در میدان بازی مرتکب فلان حرکت سبک خلاف اخلاق می شوند؟!
اگر نمی توانیم یا نمی خواهیم علل ظهور و بروز برخی ناهنجاریها را بررسی کنیم، چرا وجود آنها را نمی توانیم بپذیریم؟ به نظر شما آیا انواع بیماری مفاسد در بدنه جامعه ی ما ریشه دار نشده؟ البته کاری به برخی شعارها و آمارهای خوشبینانه و مصلحتی برخی ادارات و مسئولان نداریم. آیا آنچه من و شما هر روز در متن جامعه با همین چشم غیر مسلح و ساده می بینیم و لمس می کنیم، غیر از آن است که گفته شد؟! بیایید دعا کنیم این بیمار اجتماعی به سرطانی لاعلاج تبدیل نشود. آمین.