گلواژه زیبایی
نثار مقدم امام حسن مجتبی (ع)
علی صلاحلو «شاهد»
ای گل گلزا ر رسا لت حسن
غبطه خورد گل به جمالت حسن
ا ی گهر بحر تولا حسن
ا ی شده از حسن مسمّا حسن
نوگل گلزا ر ولا یت تویی
مظهر حُسن بشریّت تویی
نام تو بر حُسن صفا میدهد
نور تو بر شمس ضیا میدهد
روی تو چون کعبه تماشایی است
نا م تو گلواژه زیبایی است
سرو سرافکنده ز بالای تو
رشک برد صدره به والای تو
خُلق نکویت چو نبی بیمثال
آ یه نوری تو مگر خوش خصال
برج ولا را قمر منجلی
ا ی پسر ارشد مولا علی
در رمضان؛ ماه که چون نیمه شد
خلق ز یُمن قدمت بیمه شد
آمدی و شهر پر از نور شد
چشم حسودان ز حَسَد کور شد
شهره به جود و کرمی در سخا
با تو فقط بسته دل عهد و وفا
سا ئل بیمایه چرا غافل است
حا تم طائی به درت سائل است
دیده و دل خانه دربست توست
چشم خلا یق همه بر دست توست
در دل «شاهد» بود این آرزو
تا که ز دست تو بگیرد سبو
منبع: سایت «دنیزنیوز»