محفل عاشقان – 8
سی و ششمین محفل کانون عاشیقهای آذربایجان غربی روز دوشنبه 10 مرداد 1390 همچنان در تالار صفی الدین اورموی حوزه هنری استان در ارومیه برگزار گردید. ابتدا مصطفی قلیزاده علیار با تبریک فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، این ماه را فرصتی معنوی و مغتنم برای همه اهل هنر و فضیلت دانست و افزود: هنر عاشیقی آذربایجان بیشترین بهره را از معارف دین اسلام برده و در روند تاریخی، خود را در خدمت ترویج آموزه های سازنده و انسانی اسلام و قرآن و مکتب اهل بیت (ع) گذاشته است.
عاشیق علی کریمی قره آغاجی هم گفت: ایرانی بودن و مسلمان بودن دو ویژگی عاشیقهای آذربایجان است، عاشیقها همواره در کشور عزیزمان ایران و ملت شریف کشورمان بوده اند وخواهند بود.
این هنرمند عاشیق افزود: عاشیقها به خاطر داشتن جایگاه هنری والا و پایگاه بانفوذ مردمی، در برخی مواقع حساس مثل ایام تبلیغات انتخاباتی نمایندگان، مورد طمع برخی کاندیداها قرار می گیرند، اما این هنرمندان حق طلب، هرگز به این ننگ آلوده نگشته اند و نمی گردند.
عاشیق حیدر نیرومندی از هنرمندان پیشکسوت ارومیه، دو بار پشت تریبون قرار گرفت و در آهنگهای شاه ختایی دیوانی، دوراخانی و ترکمه گؤزل له مسی، اشعاری در موضوعات نصیحت نامه، استاد نامه و عبرت نامه خواند:
بار ایلاهیم پرده جکیب سرلره
هئچ کسین سرّینی آچما دونیادا.
سرّ آچانین یقین سری فاش اولار
دولوب چاناغیندان داشما دونیادا....
آلدانمایین ائل بهاری، یازینا
اولدن ستم دیر کاری دونیانین
اویماق اولماز عشوه سینه نازینا
چوخ – چوخ ایمیش آه و زاری دونیانین.
اولدن صدقیمی حقه باغلارام
ظاهرده گولرم، باطن آغلارام
دئدی «پور آذری» جوان ساخلارام
یالان اولدو او ایلقاری دونیانین.
اکبر حمیدی علیار شاعر، نویسنده و هنرمند مقیم تهران که مؤلف چند کتاب ادبی و تاریخی به زبان ترکی و فارسی است، مهمان ویژه ی محفل عاشقان این هفته بود که طی سخنانی به فعالیتهای کانون عاشیقهای حوزه هنری ارج نهاد و افزود: هنر عاشیقی هم در پیشرفت هنرمندان این رشته تأثیر مثبت دارد وهم در میان عامه مردم؛ حوزه هنری با کانون عاشیقها، در این مسیر حرکتی قابل تقدیر دارد و شایسته است بیش از پیش برای ترویج هنر موسیقی عاشیقی در بین مردم و در مقابل اشاعه موسیقی مبتذل وارداتی، تلاش نماید.
آنگاه این شاعر شعری از خود قرائت کرد که نظیره معکوس بر شعر معروف « بلکه بو یئرلره بیرده گلمه دیم ...» از محمد آراز بود:
بلکه بو یئرلره بیرده گلدیم من
بولود گؤزله منی، باغ گؤزله منی
بلکه سنده بیرده سجده قیلدیم من
تورپاخ گؤزله منی، داغ گؤزله منی.
گلمیشدیم مین آرزو، مین دیلک ایله
گئدیرم توتولموش بیر اورک ایله
دولدور قوجاغینی گول، چیچک ایله
بوستان گؤزله منی، تاغ گؤزله منی ...
هنرمند جوان عاشیق غلامرضا علیزاده فرزند زنده یاد عاشیق علی علیزاده، دومین عاشیق این هفته بود که در آهنگهای گؤیرک دونو، دمیر گؤزل له مسی و مصری (محترمی) به خواندن اشعاری از شعرای مختلف پرداخت و حاضران را به وجد آورد:
دونیادا هر کسین اؤز قیمتی وار
هر باش لایق اولماز تاجا دونیادا
آلچاقلیق انسانا بیر صفت دئییل
اوجالیق یاخشدی اوجا دونیادا.
از بهمن وطن اوغلوهم خواند:
تمیز قلبین اولسا، بیر آزجا وارین
بو دونیا دوردوقجا چوخ ائیلر آللاه...
حسن حاتم اینانلو شاعر طنز پرداز اهل نقده (سولدوز) و مقیم ارومیه هم از اشعار طنزش خواند:
الینده بیر ساکی وار
ایچی دولو لاکی وار
بیرده نه دامن گئییر
یئددی یئردن چاکی وار!
عاشیق عیوض عیوضی به عنوان مهمان وقت اضافی برنامه دعوت شد و او با ساز عاشیق حیدر آهنگی شاد نواخت و خواند:
جوان دئییب گولمک ایستر
ترسینه چیخسا نئیلرسن!...
درگاهقلی عطارد یار دیرین کانون عاشیق ها این هفته نیز حضور داشت و شعری دیگر خواند: نامه یازیب اؤز یاریما....
همچنین ساوش جمال زاده «رائف» غزلی کاملاً عاشقانه تقدیم آقایان و خانمهای محفل نمود. امین عزتی مسؤول واحد تصویر حوزه هنری هم مثل همیشه در ثبت تصویری محفل می کوشید.
دومین محفل هفتگی کانون عاشیقهای آذربایجان در ارومیه بعد از ظهر دیروز دوشنبه سوم آبان 89 در حوزه هنری آذربایجان غربی برپا شد.معلوم می شود درفاصله یک هفته گشته که از افتتاح آن می گذرد موضوع در میان عاشیقها گشته و به گوش اکثر اصحاب این هنر مردمی وموسیقی اصیل عرفانی رسیده و با استقبال ایشان و دیگر علاقمندان این هنر روبرو شده است؛ گویی عاشیقها نبود سرپناهی را با جان و دل حس می کرده اند و علی رغم بی خیالی و بی مسئولیتی به اصطلاح مسئولان امر فرهنگ و هنر در این خطه از ایران عزیز که از خاستگاههای هنر عاشیقی است، گوش به زنگ بوده اند که بالاخره چنین خبری را بشنوند و اکنون که حوزه هنری در ارومیه این گام را – هرچند دیرتر!- برداشته، اما لااقل موجب شادی این گروه هنر سالم و مردمی شده، لازم است برای سر و سامان دادن به امور عاشیقها و حفظ و گسترش هنر ایشان گامهایی اساسی تر برداشته و برنامه هایی مفید تر و ملی تر در عمق بخشیدن به این هنر طرح ریزی شود و امید است با هم فکری کارشناسان امر این آرزو تحقق پذیرد. این هم شایان ذکر است که هنر عاشیقهای ارومیه « مکتب ارومیه» را تشکیل می دهد که متأسفانه تاکنون بنا به عللی مغفول واقع شده هم در داخل ایران و هم در خارج به ویژه در جمهوری آذربایجان که خود را مسکن و مأوا و مظهر و مرکز هنر عاشیقی و قبله عاشیقهای دنیا می پندارد، ناشناخته مانده است. بنا بر این باید بیشتر گام زد تا این راه ناشناخته بیشتر هموار گردد و حوزه هنری استان آذربایجان غربی چنین مسؤلیتی را بر عهده گرفته است. من برق شادی و امید را در این چند روز گذشته در چشم عایشقهای این دیار مشاهده کردم. حمایت مسؤلان امر و برنامه ریزی دقیق و متناسب و تداوم برنامه کانون با تفاهم بیشتر و مشورت خود عاشیقها می تواند در آینده ای نزدیک نتایج مطلوبی داشته باشد.