نمی دانم چرا امروز صبح این بیت مرحوم اُستاد مهرداد اَوستا خود به خود از خاطرم گذشت:
به گیتی هرچه افتد، گو بیفتد
به نامـردم نیـفـتـد کـار مـــردم!
بله دعای خوبی است و آرزویی انسانی که خدا کار هیچ تنابنده ای را به دست نامردان نامردم حواله نکند. بفرمایید: آمین!
بهاریه (سرّ دو جهان)
گفتند: جهان با تو جوان خواهد شد گیتی همه با تو گل فشان خواهد شد. گفتند این را و راست گفتند، آری سرّ دو جهان با تو عیان خواهد شد.
با آمدن بهار، جان دیگر شد
عید آمد و چهره زمان دیگر شد.
نوروز به نام تو جهان را آراست
باز آ که به شوق تو جهان دیگر شد.
مصطفی قلیزاده علیار