دنیز یک ساله شد - نقد و نظر (13)
دنیز و هنر و هنرمندان
مهندس علیرضا نوروزی
(رئیس حوزه هنری آذربایجان غربی، کارشناس امور فرهنگی و علوم حدیث)
طولی نکشید که دنیز یک ساله شد. دو هفته نامه ای که از کنار فرهنگ و هنر، به راحتی نمی گذشت، می شد در آن دغدغه هایی را دید. دنیز را در این یک سال، بیشتر در کوی و برزن هنر و اهالی آن می دیدیم. صفحاتش هرگز از نقدهای کتاب، تحلیل های فرهنگی، پردازش های صمیمی زبان، اخبار کانونهای ادبی، موسیقی و هنرهای تجسمی، خالی نبود. زیباترین کار دنیز در برخورد با هنرمندان جوان بود که در نشر آرا و آثارشان، با جرأت عمل می کرد.
البته باید گف دنیز راه طولانی در پیش دارد، چنانچه این دغدغه پاک را حفظ کند و به جمع نویسندگان و هنرمندانش بیفزاید، خواهد توانست راه های نو در دنیای رسانه را تجربه کند، مخاطبان حرفه ای را جذب نموده، به اقناع آنان بپردازد.
منصفانه باید گفت در مدت یک سال، بازتاب فرهنگ و هنر دنیز کم تأثیر نبود، بنابر این می تواند بخشی از نیازهای هنری ارومیه و استان را پوشش دهد و چالش های هدفدار را برای ارتقای سالم فضای فرهنگی به کار ببندد
با آرزوی فرداهای روشن به این نشریه متعهد و تشکر از آن در انعکاس خبر و گزارش برنامه های حوزه هنری، امیدواریم در دومین سال عمر مطبوعاتی اش، نگاه های نافذ و تازه اش، توانمندی هنرمندان و غنای فرهنگی مان را نشانگر باشد.
منبع: دو هفته نامه «دنیز» شماره 22 - مورخ 30/6/91
دنیز یک ساله شد - نقد و نظر (11)
دنیز، نشریه ای ارزشی است
ابراهیم آقازده
(آموزگار، رونامه نگار، صاحب امتیاز و مدیر مسؤول روزنامه آراز آذربایجان)
همه ما می دانیم که در این روزگار انتشار نشریه کاری شاق و بس دشوار است و این دشواری زمانی دو چندان می شود و بر دوش دل و جان خود سنگینی مضاعفی را احساس می کنی که در مقابلت کسانی ببینی که دم از »اصول«، »ارزشها«، »فرهنگ بومی«، »میهنی« و »دینی و اسلامی« بزنند و به آن نه اعتقاد داشته باشند و نه پایبند آن؛ مسؤول باشند اما زیر بار مسؤولیت نروند! در لفظ و زبان با اهل فرهنگ و اندیشه باشند و در عمل بر آن جماعت! و ... و در طرف دیگر قومی را می بینی که با استفاده از امکانات این کشور و ملت و دولت و با سوء استفاده از غفلت مسؤلان بی مسؤولیت، در نشریات و سایت های مرموز خویش، در بوق و کرنای تفرقه و تجزیه طلبی می دمند و اندیشه های مسموم قومیت گرایی را نشر می دهند و مورد حمایت مادی و معنوی مسؤولان مثلاً فرهنگی هم قرار می گیرند! ... آن وقت تو هر چه فریاد بزنی، گوش کسی بدهکار نیست...
در فضایی که »مصلت گرایی« مسؤولان فرهنگی، تمام امور فرهنگی و رسانه ای و مطبوعاتی را تحت سیطره خویش برده و »عدالت« در روز روشن ذبح می شود، داشتن نشریه و انتشار مرتب آن به اقتضای تعهد یا عشق و علاقه ذاتی، آن هم البته از نفقه جیب خود، نه تنها کاری دشوار، بلکه بی شک جهادی مقدس است و تو در برابر جماعت مسؤول بی تعهد و مصلحت اندیش و ستم محور شاغل مناصب فرهنگی، اگر انگیزه و هدفی الهی – انسانی به نام رسالت روزنامه نگاری در انتشار نشریه نداشته باشی، بی شک به نوعی خودکشی می کنی و مال و عمر را حرام هدر می دهی...
باری، پارسال که »مجوزهای فلّه ای« نشریات جدید در استان ما پراکنده شد، جمعی از اهل رسانه و اصحاب قلم استان از صدور مجوز»فله ای« برای اشخاص به حق گله ها داشتند؛ ولی بعدها و به مرور ایام در این یک سال در میان همان »مجوزهای فلّه ای« نشریاتی رشد و نما یافتند که به رسالت رسانه ای خویش درست عمل کردند، چرا که از قبل به آن رسالت معتقد و پایبند بودند.
»دنیز« در چنین فضایی که به بخشی از آن اشارت رفت رشد کرد به میدان آمد و واقعیت های جامعه امروزی را دید و ثابت قدم علیه بخشی از آن موضع گرفت، از ارزشهای دینی، انقلاب اسلامی دفاع کرد، از لزوم حفظ تمامیت ارضی داد سخن سر داد، از پاسداری و پاسداشت خون های به زمین ریخته شده فرزندان این ملت بزرگ در عرصه دفاع مقدس سخن گفت و با انتشار 22 شماره طی یک سال گذشته آن هم با هزینه شخصی مدیر مسؤول و بی هیچ حمایتی از سوی مدعیان فرهنگی، ثابت کرد حرفی برای گفتن دارد و هدفی مقدس را دنبال می کند.
دنیز، هجوم نا مهربانی های مدعیان فرهنگی و ضایع شدن حقوقش در بی توجهی عمدی متصدیان را آگاهانه تحمل کرد و به راهش ادامه داد و صاحب این قلم از نزدیک شاهدم که در این یک سال، بی توجهی عامدانه مسؤولان بی مسؤلیت هرگز نتوانست دنیز را از ادامه راه ارزش مدار خود باز دارد.
تقارن آغاز دومین سال انتشار نشریه ارزشی »دنیز« با آغاز دومین سال انتشار نخستین روزنامه ی آذربایجان غربی »آراز آذربایجان« را ارج می نهم و به مدیر مسؤول اندیشمند و متعهد دنیز و همه همکاران عزیز آن تبریک می گویم و به کسانی که همواره دغدغه ی فرهنگ و رسالت و پویایی اندیشه ملی و حفظ تمامیت ارضی ایران عزیز و ارزشهای اسلامی را دارند، آرزوی موفقیت و سربلندی دارم.
منبع: دو هفته نامه «دنیز» شماره 22- مورخ 30/6/91
دنیز یک ساله شد - نقد و نظر (10)
دنیز و عاشیق ادبیاتی
مهندس احمد اسدی (عاشیق ادبیاتی آراشدیریجیسی، یازیچی)
اوتورموشدوم، دنیز نشریه سی نین صحیفه لرینه باخیردیم، عاشیقلار و عاشیق ادبیاتی ایله ایلگیلی یازیلار ماراغیمی اؤزونه چکدی. دنیزین نئچه ساییندا عاشیقلار ایله ایلگیلی چوخ گؤزل و قالارگی ایشلر گؤرولوب، اینانیرام گله جکده ده دوامی اولاجاق.
بو بیر ایلده دنیز و اونون سوروملوسو سایین «مصطفی قلیزاده علیار» آذربایجانیمیزین ان دگرلی و ان زنگین میراثلاریندان بیری اولان، عاشیق ادبیاتی و موسیقی سینه دنیزین صحیفه لرینده یئترینجه دگر وئریب و یئری گلدیکجه عاشیقلاردان یازیب ، دانیشیقلار آپاریبلار. هله سایین قلیزاده نین عاشیق ادبیاتینا و موسیقی سینه دگر وئرمه لری و مطبوعاتدا بو زنگین میراثیمیزین تبلیغاتی نین آپارماسی دنیزدن قاباق باشلامیشدیر. قلیزاده جنابلاری نئچه ایللردن بری تبریز مطبوعاتیندا عاشیق ادبیاتی موضوعسوندا چئشیتلی یازیلارلا چیخیش ائدرکن، اورمیه ده «آراز آذربایجان» هفته لیگینده ده تورکجه صحیفه نین سوروملوسو اولان واختلاردا دا عاشیقلاردان یازیردیلار. آرازدا ذهنلرده قالان یازیلاریندان، اورمونون عاشیقلار درنه گی (کانون عاشیق های آذربایجان) نین گزارشلری نین یازیلماسی ایدی و 1390- جی ایلین اول یاریسیندا آراز آذربایجان هفته نامه سی نین 8 ساییدا بونو دوام ائتدیرمیشدی. دنیز آچیلدیقدان سونرا، اورادا دا بو ایشلرینی باشقا صورتده آرا- سیرا دوام ائتدیرمیشدی. عاشیقلارلا علاقه دار چوخ دگرلی یازیلار دنیزه یئرلشدیرمیشدی. حتی بعضاً دنیزده تنقیدی یازیلارین دا چاپ اولماسی، یئنی اصطلاحلارین دا یارانماسینا سبب اولموشدو. اؤرنگی دنیزین کئچن ساییلاری نین بیرینده سایین قلیزاده بیر تنقیدی یازی اورمو تلویزیونونا یازاراق، عاشیقلارین تلویزیوندا گؤستریلمه مه سینه و سینه دن یوخاری و سازسیز گؤستریلمه لرینه انتقادینی بیلدیریب، »بوغازدان یوخاری عاشیقلار« افاده سینی ایشلتمیشدیلر و بو هله ده دوستلاریم ایله منیم آرامدا ایشلنن بیر اصطلاحدیر و دوروم اسکی لر و بوگونکو کیمی قالیرسا، یئنه ده ایشلنه جگینه اینانیرام. قلیزاده جنابلاری ایللر بویودور عاشیقلارین تانیتدیریلماسیندا و عاشیق شعری ایله ادبیاتی نین ان آزی مطبوعات حدینده جانلانماسیندا بؤیوک رول اوینامیشدیلار. آللاهدان دنیز نشریه سینه داها آرتیق اوغورلار آرزو ائدرکن، اومود ائدیرم گله جک ایللرده ال- اله وئره رک اؤز کولتوروموزو و ادبیاتیمیزی قورومادا و یایینلامادا بوندان دا ایره لی گئدک و دنیز یوردوموزون ادبیاتیندا و فولکلوروندا بیر یوکسلیش پله سی اولا.
منبع: دو هفته نامه «دنیز» شماره 22 مورخ 30/6/91 - ارومیه
دنیز یک ساله شد - نقد و نظر (2)
دنیز الگوی نشریات محلی در موضوع آذربایجان است
دکتر هوشنگ عطاپور، پزشک، نویسنده، روزنامه نگار
قطعاً این روز ، در تقویم رسانه های استان مان روز فرخنده و مبارکی است. وقتی رسانه ی مکتوب محلی سالی از عمر خود را با موفقیت طی می کند و جایی را بین هم قطاران خود باز می کند ؛ نشان از چیرگی بر مشکلات ریز و درشت بسیاری است که اصحاب رسانه با آنها دست به گریبان هستند. این موفقیت را به مدیر مسؤول و صاحب امتیاز نشریه ی «دنیز» از صمیم قلب تبریک می گویم و بسیار خرسندم که می توانم در جشن یک سالگی این نشریه ، سهمی داشته باشم.
فعالیت در عرصه ی مطبوعات محلی از دشوارترین عرصه های رسانه ای است. اگر نشریات ملی یک مشکل داشته باشند ، نشریات محلی بدون اغراق صد مشکل دارند ؛ به ویژه آن که هم مخاطب محدود و هم حمایت های مادی و معنوی اندکی در پشت سر خود می بینند.
سال اول انتشار یک نشریه ی محلی آن هم با تکیه بر امکانات مادی شخصی ، سالی سخت دشوار و جانکاه است. در این سال و حتی تا پنج سال بعدی، باید از منابع خود هزینه کنی و اگر خیلی خوش شانس باشی، می توانی امیدوار به جبران بخشی از هزینه های مادی خود باشی! از نزدیک شاهد هستم که نشریه ی «دنیز» این سال را با همت مدیر مسؤول خود با تلاشی عاشقانه طی کرد و امیدوارم که سال های سال در این تلاش موفق خود ، برقرار باشد.
«دنیز» توانست در همین یک سال جای خود را در میان نشریات استان و نخبگان باز کند. همه ی شما خوانندگان بزرگوار می دانید که نشریات محلی «نخبه محور» هستند. هنوز نشریات محلی ما عمومیت پیدا نکرده اند. علت العلل مشکلات این نشریات تیز تعداد کم شمارگان آنهاست که باعث می شود نشریات جهت بقا و تداوم عمر خود، به جای تکیه بر تک فروشی، به وصول تبلیغات بازرگانی، آن هم از نوع دولتی متکی باشند. در چنین شرایطی ، یک سال گام برداشتن در فضای رسانه ای استانی توسعه نیافته چون آذربایجان غربی را می توان معجزه شمرد.
از نظر فرم و صفحه آرایی ، دنیز شباهت خود را با فرم نشریات ملی استوار نمود ؛ ولی جا داشت که از این حیث دست به خلاقیت می زد و ای کاش تلاش می نمود تا هویتی محلی برای خود تعریف کند. البته تردیدی نیست که فرصت برای ین قبیل نوع آوری ها را در آینده خواهد داشت.
از نظر محتوا، «دنیز» یک تفاوت عمده با دیگر نشریات استانی دارد و آن غنای نویسندگان آن است. یعنی در فرصت اندک، توانست طیفی از نویسندگان ِخاص خود را گرد آورد و بر تولیدات فکری و اندیشگی آنها اتکا نماید که این موضع به ماندگاری آن در آینده کمک خواهد نمود.
بخش ویژه ی زبان، تاریخ و فرهنگ و هنر ترکان آذربایجان در «دنیز» تشعشع خیره کننده ای دارد؛ چون تلاش نموده است نقش ادبیات ترکی آذری را در انتقال مفاهم مذهب تشیع و دین اسلام هر چه متعالی تر نشان دهد. از این حیث ، از نشریات دیگر متمایز است. موضوعات مذهبی در«دنیز» و آن هم با زبان هنرمندانه ی ترکی ، برای نسل جوان آذربایجانی عاشق زبان و ادبیات مادری می تواند الگوساز باشد. البته جا داشت این نشریه ی ارزشمند ؛ نقص دیگر نشریات محلی را جبران می نمود و به مصاحبه های علمی با اندیشمندان، ادبا، دانشمندان و مفاخر علم و ادب ترکان ایران همت می گماشت و نسل جوان را با آثار و اندیشه ی این بزرگان آشنا تر می نمود.
یک ویژگی مهم دیگر «دنیز»، پرداختن به اخبار و رویدادهای جمهوری آذربایجان است. نشریات محلی ما کمتر به این موضوع می پردازند ولی جا دارد که مشکلات مردم مسلمان آن دیار شیعی به روشنی و وضوح به آذربایجانی های این سوی ارس منتقل شود تا همدلی برای حمایت از آنها در حفظ دین اسلام صورت بگیرد. خوشبختانه دنیز در این حوزه وارد شده است ولی کافی نیست.
من از خداوند متعال برای تمام تلاشگران عرصه ی اندیشه و قلم آرزوی توفیق دارم ، علی الخصوص برای همکارانم در نشریه ی «دنیز» آرزوی وصول به شمارگان انتشار صدهزارتایی را دارم.
منبع: دو هفته نامه «دنیز» شماره 22 مورخ 30/6/91 - ارومیه
آخرین مکتوب عاشقانه در حوزه هنری بازخوانی شد
مجموعه شعر آزاد «آخرین مکتوب عاشقانه ی من» از رویا شاه حسین زاده شاعر ارومیه ای، در حوزه هنری آذربایجان غربی طی یک نشست ادبی مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار دنیز در این برنامه که از سوی واحد آفرینش های ادبی حوزه هنری روز چهارشنبه 29 شهریور با حضور خود رویا شاه حسین زاده و جمعی از اهالی شعر و ادب ارومیه تشکیل شده بود، ابتدا مسؤول واحد آفرینش های ادبی حوزه هنری استان طی سخنان کوتاهی هدف از تشکیل چنین جلساتی را معرفی چهره های موفق و فعال ادبی استان و ارتقای سطح هنر و فرهنگ و اندیشه دانست و خاطرنشان ساخت: جای چنین نشست هایی با حضور کارشناسان امر در سطح استان خیلی کم است و باید با افزایش آنها راه سلوک هنر و ادب را به جوانان نشان دهیم.
مصطفی قلیزاده علیار افزود: کتاب «آخرین مکتوب عاشقانه ی من» از خانم شاه حسین زاده در مجموع از آثار موفق و تأثیرگذار شعر نو و دارای نکات اندیشه ای ناب و کشف و شهودهای شاعرانه و دل انگیز با زبانی ساده و بی پیرایه است که باید برای اهل ادب معرفی گردد و این جلسه برای این منظور تشکیل گردیده است.
بر پایه همین گزارش، در ادامه جلسه که سه ساعت به طول انجامید، تعدادی از شاعران و صاحب نظران عرصه شعر و نقد ادبی نقطه نظرات نقادانه خود را پیرامون کتاب «آخرین مکتوب عاشقانه ی من» اظهار داشتند و نقاط قوت و ضعف اشعار کتاب مزبور را از دیدگاه خود بیان کردند. سیاوش رحیمی، حمید واحدی، سعید سلیمانپور، ارشد محمدی، علی رزم آرای، مرضیه انساندوست، علی همای پناه، زهرا کریم زادگان و خلیل شیخلو برداشت ها و دیدگاه های خود را در نقد و تحلیل اشعار مجموعه مذکور از لحاظ فرم و محتوا و ساختار زبان شاعرانه کتاب، برای حاضران عرضه داشتند. در جمع بندی آرای ارائه شده، کتاب «آخرین مکتوب عاشقانه ی من» از آثار خوب ادبی و ذوقی با خلاقیت های شاعرانه بکر معرفی گرید که با الهام از حقایق محیط زندگی شاعر و تجربیات شخصی وی در ارتباطی تنگاتنگ با جامعه سروده شده است.
در پایان رویا شاه حسین زاده ضمن اظهار خوشحالی از برگزاری چنین جلسه ای برای نقد و بررسی اشعار وی، ابراز داشت: برخی نظرات انتقادی ارائه شده را قبول دارم و برخی را نمی پذیرم و برخی اظهار نظرها را هم قابل تأمل می دانم.
منبع: دو هفته نامه «دنیز» شماره 22- تاریخ نشر 30/6/91