ایندی اورهییم ده قورد اولور تک گؤزلیم
بیزده بئله جان یوخدو دوشوب بیرده دوراخ
جور گلسه بودوشگونلره باش چک گؤزلیم
چوخ اینجهمه وئرغینلار الیندن نیه کی
هر یئرده بال اولسا واردی میلچک گؤزلیم
شهلا گؤزونی گوروب خمار اولدوم من
ایندی حالیما نیلییه تریهک گؤزلیم؟
یازدین همدان وفالی یئردی اورا گئت
بیلدیم او شهرده یوخدو گویچک گوزلیم
(2)
مجنون ائدیب منی ، گینه ده لیلا اوینادیر
اویناتمادی اوشاقچاقی دوست آشنالار منی
ایندی قوجالمیشام منی بیر دونیا اوینادیر
بیر تزّه رسمیدیر دییهسن بولبول اؤلمهمیش
گورسون قیزیل گولون آدی پیس قارقا اوینادیر
بوشلا گلایه نی اورگیم عشق اوزاق دئییل
شیطان الینده آلما آتیر بوغدا اوینادیر
اولما ساچاقلارون گوروب آی قیز ناماز چاغی
الده ساچاقلی تسبحینی مُلّا اوینادیر
هردن آنام دییر آدام اول لیلی دن قوتار
بیلمیر یازیق آدام اولانی حوّا اوینادیر
الله بیلیر کی من آلا گؤزلر شهیدی یهم
هردن ده ذهنیمی قارا قاشلاردا اوینادیر
اکبر حمیدی علیار دان ایکی شعر
داریخمیشام
یالقیز، قریب بیر نئی کیمی
یئنه یامان داریخمیشام.
کؤکسو نملی قوزئی کیمی
گونه یامان داریخمیشام.
بیر دیله یی گؤره سی یم
اوزون یوللار گئده سی یم
سانکی چیلله گئجه سی یم
دانا یامان داریخمیشام.
روزگاردیر..
بیرجه تهر
یاخشی، پیسدن
اؤتوب کئچر
دوغروسونو دئسه م اگر
سنه یامان داریخمیشام.
بولوت
گؤیدن گلدی بیر آغ آتلی
«قان دیمدیکلی، سو قاناتلی»
«ماهنیلاری تاتلی-تاتلی»
او آغلادی.. من آغلادیم ...
آی، اولدوز، گوندن دانیشدی
گؤوده یه تیندن دانیشدی
یئرین بوش!.. سندن دانیشدی
او آغلادی.. من آغلادیم...
لاپ ایچیمه دولدو سسی
ایچین-ایچین هؤنکورمه سی..
ایسلاندیقجا یار هوسی
او آغلادی.. من آغلادیم...
گل گئدک -دئدی- یاز اولاق
تورپاغا، داشا یازیلاق
دویغولاندیق زولاق-زولاق
او آغلادی.. من آغلادیم...
منبع: سایت دنیزنیوز www.Daniznews.ir
آنالار، قادینلار
زهرا بادره
یورقونلوق سون حدینه چاتیب یورغان - دوشکلری سالدی. ایسته دی هر شئیی اونودوب بیر آز دینجلسین؛ آمما ایستر ایسته مز کئچیردیگی گون اونون ذهنینده جانلاندی...
گون چیخان واخت یوخودان دوروب چای - چؤره ک حاضیرلاییب، هامیا صبحانه وئریب اوشاقلاری مدرسیه آپاریب یولون اوستونده ائوه لازم
اولانلاری آلدی.
ائوی سیلیب سوپوروب، سونرا آشپزخانیا گیریب ناهار پیشیرمگه باشلادی. لاپدان گؤزو ساعاتا دوشوب تیلویزیوندا چوخ سئودیگی برنامهسی نین واختی یئتیشدیکده تلهسیک تیلویزیونو آچدی. ایندی ایسه اونون قولاغی تیلویزیوندا، اللری، گؤزلری آشپازخانادادیر! او دادلی خورک پیشیرمهیه اوره کدن چالیشیر. عایله عضولرینی، ارینی، اوشاقلارینی سئویندیرمهیه داها آرتیق ان آتیر.
گوناورتا چاغی یئتیشیب. گئدیر شاقلارینی مدرسهدن گتیریر. بیر ساعاتدان سونرا هامی سفره باشیندا اگلهشیب، یئییب - ایچیب هر کس اؤز ایشینیه گئدیر. گینه ده بو آیاغا دوروب یویوب ییغیشدیریر. آیریجا ایشلرین دالیسیجا گئدیر.
فکیرلشدیر. گون اولور پالتار یویور، گون اولور تیکیش تیکیر، ایراق اولسون بیری ائوده ناخوشلاسا اونو دوکتورا آپاریر، اونا ساغلاملیغینی تاپانا کیمی، یئتیشهجک.
اوشاقلارین دا درسلرینه ائوده یئتیشمک هر گئجه کی ایشیدیر.
آللاه هئچ ائوی قوناقسیز ائله مسین. اگر ائوینه قوناق گلسه بو قادین قان - تر ایچینده یاری گئجیه جن ایشی واردیر. او یئرینین ایچینده بیر دولانیر جیناغینین آغریسیندان گؤزونه یوخو گیرمیر. هئچ شکایت ائله مگی ده باجارمیر.
یئنهده صبح آچیلان واقت زنگین سسی ایله دوروب هامان گونلر باشلانیر...
آمما... آمما ....بو ایشلرین هئچ بیری اونون آدینا یازمیرلار! ... هامی دئییر: ائوین زحمت چکهنی کیشیدیر!
منبع: «دنیز» نشریه سی، شماره 44 مورخ 30/10/92
اخراجیهای ادبیات انقلاب اسلامی
مصطفی قلیزاده علیار
دهها سال است خصوصا بعد از انقلاب اسلامی، که نهادهای رسمی و ارگانهای وابسته به نظام مثل دانشگاهها و مراکز پژوهشی و فرهنگستان علوم و حوزه هنری و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و آموزش و پرورش ایران، ادبیات ایران را منحصر و محدود به زبان فارسی میدانند و تمام توان ملی و امکانات دولتی و رسمی و تدریسی و تبلیغی را محدود به این زبان فاخر و رسمی ایرانی کردهاند و از این نکته آشکار غفلت داشتهاند و دارند و شاید هم تغافل میورزند که دیگر زبانهای ایرانی از جمله ترکی و کردی و عربی هم در این مملکت حق آب و گِل دارند و میلیونها نفر از ملت ایران به این زبانها تکلم میکنند و در این زبانها هم ادبیاتی غنی و شایسته جهانی شدن در همین دوران معاصر آفریده شده است.
و این غفلت و یا تغافل در عرصه ادبیات انقلاب اسلامی (شعر و داستان، نثر ادبی، نمایشنامه) البته به مراتب زیانبارتر و سنگینتر است و به همان اندازه نابخشودنی از داعیهداران نشر و گسترش ادبیات انقلاب اسلامی. زیرا همچنان که اقوام مختلف مردم ایران از فارسیزبان و ترکزبان و کردزبان و عربزبان و ... در مبارزات قبل از انقلاب و فعالیتهای بعد از انقلاب اسلامی و ایضاً در دوران دفاع مقدس و دوران بعد و در بدنه نظام مشارکتی جدی و برادرانه داشتهاند و دارند، در عرصه ادبیات انقلاب اسلامی هم همین رنگین کمان ملی ادبی و هنری وجود دارد، ولی متصدیان ادبیات انقلاب اسلامی و بزرگان ما متأسفانه از این واقعیت آشکار غافلند و یحتمل که تغافل میکنند! اما این غفلت و یا تغافل موجب ضرر و زیانهای عدیدهای بر ادبیات انقلاب اسلامی میشود. چرا که وقتی ادبیات انقلاب اسلامی را منحصر به زبان فارسی کردیم، به این معنی است که این ادبیات را در دیگر زبانهای ایرانی به رسمیت نمیشناسیم و به حاشیه میرانیم! آن وقت این ادبیات عظیم و گسترده و متنوع مبتنی بر اندیشههای امام خمینی و انقلاب اسلامی و رهبری نظام و معارف اسلامی و بیداری اسلامی و مکتب تشیع را ظالمانه و عامدانه و به زور از حوزه انقلاب اسلامی بیرون میکنیم که میتوان نامش را «اخراجیهای ادبیات انقلاب اسلامی» گذاشت و این ظلمی عظیم در حق انقلاب اسلامی است و خیانتی بزرگ بر آن.
راستی، مسئولان فرهنگی چه قدر به این موضوع توجه میکنند خصوصاً در دانشگاهها و تدوین پایاننامههای ادبیات انقلاب اسلامی و در سازمان سمت و کتب درسی؟ ... هیچ! آیا منتظریم تا این گوهر ادبیات انقلابی و ملی را هم مثل خیلی از میراث ناملموس ملی کشور، دیگران بیایند و به نام خود ثبت کنند؟ و یا به کلی نسیاً منسیاً گردد؟ آیا این غفلت و تغافل خیانت نیست؟ به نظر شما نسلهای آینده و همچنین فعلی در این باره چه خواهند گفت. البته آزادی زبان اقوام و نشریات و مطبوعات و رسانه در کشور ما به معنی واقعی هست، اما جز زبان فارسی، هیچ یک از زبانهای ایرانی متصدی رسمی ندارد و رها شده به امان خدا؛ برای همین هم گاهی مسائلی پیش میآید که خوشایند است و به نفع اتحاد ملی ما نیست و باعث آن هم بیشتر متصدیان فرهنگی و علمی و فرهنگستان ایران است که مدیریت نمیکنند و تنها کاندیداها هستند فقط در موقع انتخابات مجلس و غیره! به همه زبانها و فرهنگ اقوام ایرانی اظهار احترام میکنند.
باری به هر جهت، جان کلام بنده این است که ادبیات انقلاب اسلامی چه در داخل ایران و چه در خارج از ایران، منحصر به زبان فارسی نیست و هر کس در مقام بحث و تحقیق از انقلاب اسلامی تنها به زبان فارسی تکیه و استشهاد و تمثل کند یا غافل و بیخبر است و یا تغافل و خیانت میکند، چه مسئولان و کسان و نهادها و مراکز رسمی و حقوقی و دولتی باشند، چه کسان و مؤسسات و اشخاص حقیقی و غیر دولتی.
بدیهی است این قضیه در سایر مقولات هنری و فرهنگی از جمله موسیقی و فیلم و مطبوعات هم صادق است.
یادآوری: من مطلب فوق را اخیراً در نشست مسئولان ادبی حوزه های هنری استانهای کشور در دانشگاه سمنان گفتم که البته مسئولان و اساتید محترم زبان و ادب فارسی حاضر در آن نشست ادبی هم تأیید کردند و لااقل مخالفتی اظهار نشد. حرف من از هر گونه رنگ و روح ناسیونالیستی و دعواهای پان فلان و پان بهمان جدا و عاری است و تمام کسانی که بنده را میشناسند، میدانند که من از اینگونه رنگها و انگها جدایم (تو ز همهی رنگ جدا بودهای! ...) و ریگی به کفش ندارم بحمدالله. والسلام
منبع: سایت «دنیزنیوز» www.daniznews.ir
در کانون داستان حوزه هنری آذربایجان غربی مطرح شد
سنت و مدرنیته در داستان قابل جمع است
دنیزنیوز: به گزارش روابط عمومی حوزه هنری آذربایجان غربی، در جلسه سه شنبه 12 آذر کانون داستان حوزه هنری استان کتاب ترکی داستانی «آرزیلارین یئنی گولشان باغی» مورد بررسی و نقد قرار گرفت .
مسئول کانون داستان با نگاهی بهکتاب ترکی داستانی «آرزیلارین گولشان باغی» نوشته مشترک اکبر حمیدی علیار و خانمسوسن نواده رضی که داستانی عاطفی – انسانی است، گفت: کتاب ترکی داستانی «آرزیلارینیئنی گولشان باغی» کتابی جذاب با نثری روان و شاعرانه است که به شیوه داستانهایشفاهی آذربایجان نوشته شده است.
دکتر محمدعلی ضیائی افزود: این کتاب و شیوه نگارشآن – نثر و نظم – نشان می¬دهد که سنت و مدرنیته هیچ تقابلی با هم ندارد بلکه میتوان با تلفیق آن دو، اثری تأثیرگذار و ماندگار آفرید.
وی تصریح کرد: یکی از شگردهای جالب کتاب «آرزیلارین یئنی گولشان باغی» استفاده از قوالب مختلف شعری است که مؤلفان توانمندکتاب مراعات کرده اند.
ضیائی اظهار داشت: شیوه مناظره ائلیار و پری (دوشخصیت اصلی و دلداده داستان) هم از بخشهای هنرمندانه کتاب است که نویسندگان محترمبه رعایت آن ملزم بوده و خوب از عهده برآمده اند.
مسئول کانون داستان حوزه هنری آذربایجان غربیافزود: کتاب «آرزیلارین یئنی گولشان باغی» توانسته بخوبی از منبع غنی فلکلورآذربایجان بهره مند شود که جا دارد نویسندگان ما به این نکته ظریف توجه بیشتریکنند.
ضیائی در پایان گفت: البته کتاب برخی نقاط ضعف همدارد که شایسته بود نویسندگان محترم دقت بیشتری می کردند، از جمله استفاده از برخیلغات نامأنوس، نداشتن لغت – معنا در آخر کتاب.
گفتنی است کتاب داستانی «آرزیلارین یئنی گولشانباغی» به زبان ترکی در قطع رقعی 204 صفحه و در پاییز 1392 در تهران منتشر شده و یکداستان بلند 8 بخشی است که با استفاده از شیوه های داستان پردازی شفاهی وفلکولوریک نوشته شده است.