ساخت سریال"شهید مهدی باکری"
به لحاظ عقل فلسفی ممکن نیست!
مصطفی قلیزاده علیار
همه کسانی که کمابیش در جریان سریالی "ساخت سریال شهید مهدی باکری" هستند، میدانند که این حرفها و ادعاها در چند سال گذشته همگی سرکاری و الکی بوده و طرفها هدفشان این بوده که از نمد نام این شهید بزرگ بالاخره کلاهی برای خود بدوزند و حالا که فرصتی پیش آمده، مسئولان را سرکیسه کنند و بارشان را ببندند و بروند سر کار و زندگیشان و خدا بده برکت! و ... همین طور هم شد.
بله، پس از کش و قوسهای طولانی و چندین ساله، بالاخره معلوم شد فیلم شهید مهدی باکری در این استان زادگاه آن شهید بزرگ، امکان ساخت ندارد و نباید الکی دلمان را صابون بزنیم و امیدوار باشیم. برای اثبات این واقعیتف بهتر است به آخرین مطالب از زبان یکی از مسئولان رده اول استانی دقت کنیم:
علیرضا رادفر معاون سیاسی امنیتی استاندار آذربایجانغربی چند روز پیش در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم در ارومیه صادقانه اعلام کرد: «با مدیریت استانداری و دبیری صدا و سیمای استان در ساخت سریال شهید مهدی باکری، پیش قسطی برای تهیه آن به سیما فیلم پرداخت شده است، اما متاسفانه ساخت این سریال راکد مانده بود.... تا کنون سه جلسه در این رابطه تشکیل شده و از سیما فیلم و صدا و سیما خواسته شده تا گزارش عملکرد خود را ارائه کنند اما متاسفانه با ارائه عملکرد مشخص شد کار خاصی انجام نشده و تنها به مصاحبههایی با برخی رزمندگان آن دوره اکتفا شده است... فیلم شهید باکری باید در شأن این بزرگوار باشد، چرا که شهید مهدی باکری مظهر غیرت آذربایجان بود... ساختن سریال این شهید بزرگوار شرایطی دارد و با توجه به اینکه روند کار آنگونه که انتظار میرفت نبوده از سیما فیلم خواستهایم کارگردان دیگری برای ساخت فیلم شهید باکری در نظر گرفته شود... به سبب برخی ناهماهنگیها با مقامات تراز اول و مسئول در حوزه دفاع مقدس آخرین مطالب در باره این شهید گرانقدر دریافت نشده و سناریوی سریال کامل نیست.... در استان نیز کارگردانان خوبی وجود دارد که تا کنون فیلمهای خوبی را کارگردانی کردهاند ولی مقرر شده چنانچه تا آخر بهمن ساخت فیلم شهید مهدی باکری اینگونه کند پیش رود ناگزیر باید ساخت فیلم توسط سیما فیلم متوقف شده و فکر دیگری شود.»
خب، باز خدا خیرش دهاد این یکی معاون اول استانداری جناب رادفر را که رادی و مردانگی کرد و لُبّ مطلب را گفت و همه را خلاص کرد و از حرفهای ایشان کاشف به عمل میآید که: موضوع ساخت سریال شهید باکری در حقیقت ساخت فیلم در باره یک شهید بزرگ نبوده، بلکه فیالوقع «فیلمبازی» بوده و عدهای راهزنِ ناکارآمدِ بیتعهد کیسهای گنده دوخته بودند تا در سایه نام نیک آن شهید بزرگ و با سوء استفاده از ناکارآمدی برخی مسئولان بی مسئولیت، به نان و نوایی برسند و تا حدی هم ظاهراً رسیدهاند و الله اعلم بالصواب!
بعد از این صغرا و کبرای ما و آقای دکتر رادفر، چنین نتیجه منطقی گرفته میشود که: ساخت سریال شهید مهدی باکری در این استان حالا حالاها ممکن نیست، هر چند به لحاظ عقل فلسفی محال هم نیست!... حالا اینکه این قضیه منطقی در قالب کدام یک از اَشکال اربعه منطق ارسطویی جور درمیآید و مُنتِج به چنین نتیجهای میشود؟ ظاهراً نیاز به توضیح ندارد. فقط میتوان به سبک رمانتیکها گفت: الوداع ای آرزوی ساخت سریال شهید باکری در این استان، الوداع! ...
منبع: دو هفته نامه «دنیز» شماره 67، مورخ 21 بهمن 93
آذربایجان عاشیق و شاعر قادینلاری (4)
کؤچورن: فاطمه میرزاده
«تصنیفی-گولشاد» آدلی یگانه اثریندن باشقا، الده هئچ بیر یازیسی موجود اولمایان گولشاد، تاتارلار طرفیندن اسیر آلینیب تورکیهیه آپاریلمیش بئش قیزدان بیریدیر. تخمیناً 15- نجی عصرین سونو، 16- نجی عصرین بیرینجی یاریسیندا یاشادیغی احتمال اولونور. یگانه اثری اسارتده، آغیر، المله حیات کئچیرن آتا-آنا قوجاغیندان، دوغوما یوردوندان قوپاریلیپ غریبلییه آپاریلان «یئسیرلرین» دردینه ترجمهدیر. منظومهدن آنلاشیلدیغی کیمی بو قیزلار شام و حلب، ایستامبول، میصیر و باشقا اؤلکهلره، شهرلره آپاریلمیشلار. همین یئسیرلرین وطن حسرتی، غوربت دردی، آتا-آنا، دوغما اوجاق غصهسی ساده قوشمادان آشیب داشیر:
گویدن اؤتن بؤلگو - بؤلگو دورنالار
بیزدن سلام اولسون آغام ائلینه.
یاشیل گئیمیش ساریتئللی دورنالار
بیزدن سلام اولسون آغام ائلینه.
بیزی آپاردیلار تاتار خانینا
فتوا وئردیلر یئسیرین قانینا
بیر نامه گؤندردیم مشهد کانینا
بیزدن سلام اولسون آغام ائلینه.
بیزی گؤندردیلر او شاهیسردن
روم اؤلکهسی وارید اولدو یئسیردن
اول شام و حلبدن، شهری – میصیردن
بیزدن سلام اولسون آغام ائلینه.
بئش قیز ایدیک بیر آرادا، بو یئرده
یا الهی، درمان ائله بو درده
جانیم دورنا، هر وطنده هر ائلده
بیزدن سلام اولسون آغام ائلینه.
آخان چایلار یئسیرلرین یاشیدیر
آه و نالهم گؤیده ملک ائشیدیر
جانیم دورنا، چرخ و فلک ایشیدیر
بیزدن سلام اولسون آقام ائلینه.
بودور گلدی یئسیرلرین کاروانی
چاغیریرام یا مولانا یا غنی
قارا گئیدی عجم پیر و جاوانی
بیزدن سلام اولسون آغام ائلینه.
بیزی آییردیلار آتا –آنادان
یا ربّیم، سن قورتار بو غمخانادان
ایستامبول شهریندن، قوستاندینادان
بیزدن سلام اولسون آغام ائلینه.
بو سؤزو سؤیلهین یانار اؤزوندن
یاش یئرینه قان تؤکولر گؤزوندن
ملیک، سن قان بو گولشادین سؤزوندن
بیزدن سلام اولسون آغام ائلینه.
منبع: دنیز نشریه سی، نؤمره 66، تاریخ 14 بهمن 93
آذربایجان عاشیق و شاعر قادینلاری (3)
فاطمه میرزاده
گوللر پریسی
گوللر پریسی، گورجوستان رئسپوبلیکاسینین بورچالی ولایتینین فخرالی کندینده، 1790-نجی ایلده کندلی عائیلهسینده آنادان اولموشدور. ائودار، کندلی قادین اولان گوللر پریسی، ساز-سؤز عاشیقی اولموش، دئییلنه گؤره 135 ایل عؤمور سورموش و 1925-نجی ایلده دوغما فخرالی کندینده وفات ائتمیشدیر. عاشیق شعرینین قایدا-قانونلارینا، ائل هاوالارینا بلد اولدوغو اثرلریندن بللیدیر.
قادر آللاه، گل رحم ائله بو چاغا،
قویون نئجه تاب گتیریر بیچاغا،
قویاللار قبیره، بوکهللر آغا،
نکرئیینلر سؤال ائتسه نه دئییم؟
«بو دونیا دئدیگین بیر شیرین باغدیر»- دئیه، حیاتی جوشغون بیر محبتله سئوهن گوللر پریسینین الیندن، بیر نئچه عاشیق-شاعیر چیخمیشدیر. شعرلرینده دؤوری-زاماندان، حاقسیزلیقلاردان شیکایت وئریر. قارداشی اسماعیل دا شاعیر اولموشدور. تقدیم اولونان هر ایکی شعر قارداشینین محبت تاریخچهسی ایله علاقهداردیر. ائل آراسیندا بو محبتله باغلی رومانتیک روایتلر، حئکایهلر یاشاییر. شعرلریندن بئله چیخیر کی قافقاز حاکمی قارداشینی قافقازدان سورگون ائدیبمیش، او ایسه گئدیب تورکیهنین قارس ولایتینده قالماغا مجبور اولموشدور.
قافقاز جانشینینه
(قارداشی اوچون خواهیشه گلیرکن)
حؤکمدارسان، حضورونا گلمیشم،
آماندیر، قارداشیم ائلدن آییرما.
قوجالیب آنامیز، گؤزو یولدادیر،
بولبولو چمندن، گولدن آییرما.
تاپیلمیردی، وطنیندن قاچمیشدی،
ترلان ایدی یوواسیندان اوچموشدو.
یاد اؤلکهیه، قریبلییه دوشموشدو،
باغیشلا، طوطینی دیلدن آییرما.
پرییم گلمیشم سیزه منّته،
آماندیر، قارداشیم سالما ذلّته.
چکیب جزاسینی، دوشوب قوربته،
یاشیلباش سونانی گؤلدن آییرما.
آغلارام
قارسا طرف باخیب-باخیب آغلارام،
وورولوب کؤکسومه یارالار، قارداش.
سینهم اوستون چالین-چارپاز داغلارام،
دولانیر کؤنلومده هارالار قارداش؟!
عشقین بادهسینی یامان ایچیبسن،
درد الیندن تورک ائلینه قاچیبسان.
قوهومدان، قارداشدان نییه کئچیبسن؟
دیوان ایشه باخیب آرالار ،قارداش.
قلبیم قؤور ائیلهییر کؤهنه یارادان،
چوخ کئچمز چیخارسان قورخو-قارادان.
سیرا داغلار چکیلسئیدی آرادان،
گؤرونردی گؤزمه اورالار، قارداش.
پرییم، دردینه دؤزه بیلمیرم،
ساوادیم چاتماییر، یازا بیلمیرم.
سنسیز بو دونیادا دؤزه بیلمیرم،
گلمهسن باجیلار سارالار، قارداش.
منبع: دنیز نشریه سی، نؤمره 64 - نشر تاریخی 1393/10/16
و سایت «دنیزنیوز» www.daniznews.ir
باکو 10
یادداشتهای سفر باکو
بخش نخست
مصطفی قلیزاده علیار
اشارات:
یک- این سفر دهم من به شهر باکو پایتخت جمهوری آذربایجان است. بعضیها که برای امور مختلفی به شهرهای مختلف دنیا مدام سفر میکنند،شاید اهمیتی برایشان نداشته باشد که چند بار مثلاً به فلان شهر و مملکت سفر کردهاند، ولی من و امثال من که معمولاً در پی امور فرهنگی میروند، معمولاً حساب کار دستشان است که چند بار آمد و شد داشتهاند و برای چه رفتهاند و چه کسانی را دیدهاند و ... باری این یادداشتها مربوط به همین سفر اخیر یعنی سفر دَهُم من به باکوست. بنابر این نامش را «باکو 10» میگذارم. یادداشتهای این سفر هفت روزه، مفصل و متعدد و حاوی تجربههایی تازه برای من بود، بنابر این برای خود من لااقل ارزشمند است و باید در فرصتی دیگر تمامی آنها را تنظیم و به صورت مستقل منتشرکنم. آنچه در اینجا - نشریه دنیز - منتشر میشود شاید یک دهم کل آن یادداشتها باشد.
دو- در این سفر بنده افتخار همراهی دو نفر دیگر از دوستان فرزانه و فرهیخته از شهر ارومیه را داشتم، آقایان: عباس رمضانی و دکتر محمدامین رضازاده. اولی معاون اداره کل سیاسی استانداری آذربایجان غربی و دومی تحصیل کرده حقوق و عضو هیئت علمی دانشگاه علمی کاربردی ارومیه. ما از سوی وزارت امور خارجه آذربایجان با امضای شخص وزیر برای شرکت در چهارمین همایش بینالمللی بشردوستانه (Baku international humanitarian forum ) در باکو دعوت شده بودیم ... از جمله سفرهای خوب و قابل تأمل ما بود که بار فکری و اجتماعی بسیاری داشت. رویدادهای به یادماندی در متن و حاشیه این سفر اتفاق افتاد که در یادداشتهای سفر به تفصیل نوشتهام. ناگفته نماند که از ایران شش نفر دعوت شده بودند سه نفر ما از ارومیه و سه نفر از تبریز آقایان دکتر پورمحمدی رییس دانشگاه تبریز، علیاشرف مجتهد شبستری و سعید جلالی.
حرکت
صبح روز سه شنبه 8 هشتم مهر ماه 93 / 30 سپتامبر 2014 با هواپیمای شرکت آزال آذربایجان از تبریز به باکو پرواز کردیم. بلیط رفت و برگشت از سوی میزبان (کمیته برگزاری همایش بشردوستانه باکو) تهیه و ارسال شده بود. استقبال نمایندگان کمیته اجرایی اجلاس در فرودگاه بینالمللی حیدر علییف باکو خوب و جالب بود، بی هیچ معطلی امور مربوط به ورود و مهر پاسپور و ثبت را انجام دادند. محل اقامت (هتل) از پیش تعیین شده بود که همانجا گفتند. البته از فردا چهارشنبه اول اکتبر یعنی یک روز قبل از آغاز اجلاس پذیرش رسمی از مدعوین در هتلها انجام میگرفت. ما طبق هماهنگی قبلی با سفارت جمهوری اسلامی ایران در باکو، یک شب در سوئیت سفارت اقامت کردیم و از فردا در هتل. من در هتل هیلتون hilton کنار ساحل بودم. آقای رمضانی در هتل فِـیِـرمونت Fairmont و آقای رضازاده در هتل فورسیزینس (four seasons) کنار ساحل. رفتار افراد جوان تیم کمیته اجلاس با مهمانان بسیار احترامآمیز بود و هر کدام در انجام وظیفه محوله خود و راهنمایی و کمک به مهمانان معمولاً با خوشرویی تمام احساس مسئولیت میکردند. معلوم میشد مسئولان و تصمیمگیران اجلاس در ردههای بالا، در انتخاب افراد همکار دقت لازم را معمول داشتهاند. ما در تمام یک هفته یک حرکت بیجا و سرد و رنجشآور از مسئولان و کادر اجرایی اجلاس بشردوستانه ندیدیم. معمولاً ویترین هر کنگره و همایشی رفتار مجریان آن است ... در باکو همه مهمانان خارجی - که گفته میشد 500 نفر فرهیخته و اهل نظر و اندیشه و متخصص از 60 کشور دنیا دعوت شدهاند و بر اساس آمار و لیست چاپ شده، 426 نفرشان آمده بودند - علاوه بر متن و شیوه اجرای اصل برنامههای همایش، از منش و رفتار خوب افراد اجرایی آن کاملاً احساس رضایت میکردند. تو میتوانستی ویترین این اجلاس بیناللملی را در برخورد حسابشده دستاندرکاران و مجریان آن آشکارا ببینی. به عبارت دیگر، چهارمین همایش بشردوستانه باکو 2014، قبل از همه چیز تابلویی روشن و منظم و جالب از رفتار و منش خوب و مهماننوازی خود آذربایجانی بود که به نظر من اگر آن همایش، هیچ هدف و نتیجهای جز این یک مورد نداشت، در معرفی فرهنگ و مردم و توسعه امروز کشور آذربایجان به دنیا کافی بود.
یادآور شوم که روز سه شنبه و چهارشنبه وقتمان آزاد بود با دوستان باکویی مخصوصاً اهل شعر و ادب دیدارهایی داشتیم و در اتحادیه نویسندگان در مجلس بادبود شاعر مرحوم حاج مایل شرکت کردیم و به زیارت امامزاده رحیمه خاتون در نارداران و آرامگاه فخری مشاهیر باکو رفتیم و سر قبر محمد آراز و بختیار وهابزاده (دو شاعر مشهور) و حسن بیگ زردابی (نخستین روزنامه نگار آذربایجانی، 120 سال پیش) و ...
نخستین روز همایش
چهارمین همایش بشردوستانه باکو 2014 روز پنجشنبه 2 اکتبر/ 10 مهر 93 به طور رسمی رأس ساعت 10 در مرکز فرهنگی حیدر علییف با حضور چند صد مهمان خارجی و داخلی و شخص «الهام علییف» رییس جمهور آذربایجان شروع شد. رییس جمهور الهام علییف پشت تریبون قرار گرفت و شروع کرد به سخنرانی بیهیچ کاغذ و یادداشتی. ابتدا خیر مقدم گفت به مهمانان. بعد مسایل مهم اجتماعی و سیاسی را از منظر بشردوستانه در ارتباط با کشورش آذربایجان و دنیا شفاف و آشکارا مورد توجه قرار داد. خلاصه بیانات الهام علییف که من در همان مراسم افتتاحیه یادداشت میکردم، بدون هیچ شرح و توضیحی، به قرار ذیل است:
«امروز در آذربایجان اقوام و پیروان ادیان مختلف در کمال آرامش و امنیت در کنار هم زندگی میکنند... کشور آذربایجان هم عضو اتحادیه اروپاست و هم عضو کنفرانس اسلامی. ما در موضوع مذاهب مختلف دینی با حضور رهبران آنها در آذربایجان نشستها و اجلاسهایی برگزار کردهایم. این همایش بشردوستانه همه ساله در باکو برگزار خواهد شد. امروز ملت و دولت آذربایجان درگیر موضوع اشغال 20 درصد از خاک کشورشان هستند که تحت اشغال ارامنه قرار دارد و بیش از یک میلیون آواره جنگی از مناطق اشغالی داریم. ما خاطره تلخ قتل عام صدها نفر از هموطنان خود در منطقه اشغالی خوجالی را بر دل داریم که به دست اشغالگران ارمنی کشته شدهاند و متأسفانه قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل و کنفرانس اسلامی و دیگر سازمانهای بینالمللی در محکومیت ارمنستان و احقاق حقوق اراضی اشغالی ما در 20 سال گذشته اجرا نشده و نمیشود. در اراضی اشغال شده آذربایجان، آثار معماری ملی و دینی و تاریخی ما توسط اشغالگران ارمنی تخریب میشود ... اگر مناقشه آذربایجان و ارمنستان بر سر اشغال قرهباغ و دیگر اراضی، حل نشود، خطرش متوجه کل منطقه خواهد شد ... امروز در کشور ما به امر تحصیل دانش و ارتقای آن بسیار اهمیت داده میشود. امر بهداشت بیش از پیش در آذربایجان مورد نظر دولت بوده و در 10 سال اخیر بیش از 500 مرکز بهداشتی با استانداردهای قابل قبول به بهرهبرداری رسیده است. آثار تاریخی و معماری ترمیم و احیا میشود مخصوصاً آثار دینی و مساجد و کلیساها که برای نمونه مسجد جامع شهر «شَماخی» و کلیسای کاتولیک در شهر «شَکی» را میتوانم مثال بزنم. همچنین گفتمانهای دینی در کشور ما برپا میگردد که به نظر من این گفتمانها زمینهساز تقویت دولتها و تحقق خواست ملتهاست... در کشور ما حقوق و مستمری افراد افزایش یافته، خط فقر از 49 درصد به 5 درصد کاهش یافته و در آینده نزدیک به پایان خواهد رسید. بیکاری به کمتر از 5 درصد رسیده. پیشرفت اقتصادی در آذربایجان خیلی سریع است و در 10 سال اخیر جهش سه برابری داشته و درآمدهای مالیاتی چندین برابر شده است. ما طلای سیاه (نفت) را به سرمایه انسانی تبدیل کردهایم و به تکنولوژیهای نوین دست یافتهایم. اجرای طرحهای انرژی در کشور ما موفق بوده است ... عضو شورای امنیت سازمان ملل هستیم. سیاست خارجی ما مستقل است. در موضوع مناقشه قرهباغ بیش از 150 کشور دنیا در شورای امنیت سازمان ملل به ما رأی مثبت داده است ... امروز در جهان اسلام و در اروپا رادیکالیزم و افراطیگری آسایش و آرامش انسانها را به هم زده، تبعیض در جهان بیداد میکند، درگیریهای خونین دنیا را رنج میدهد، ما در برابر این پدیدهای ناملایم نمیتوانیم بی تفاوت باشیم ... ما پلی میان جهان اسلام و غرب هستیم و ثابت کردیم که میتوانیم از عهده این مسئولیت برآییم. دو سال پیش مسابقه موسیقی اروپا (یورو ویژن) را در آذربایجان برگزار کردیم، سال بعد المپیاد ورزشی جام ملتهای اروپا 2015 و در سال 2017 همایش عالم اسلام در باکو برگزار خواهد شد... ما عضو خانواده بزرگ اروپا و اسلام هستیم و اثبات کردیم که این دو میتواند در کنار هم باشد بی هیچ مشکلی ...»
بعد از الهام علییف، خانم «والنتینا ماتوینکوون» رییس مجلس فدراسیون روسیه و نماینده ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه پیام وی را برای جمع حاضر میخواند و از حفظ انرژی و بهره مندی انسان از طبیعت و اهمیت اومانیزم و بشردوستی حرف میزند و روابط آذربایجان و روسیه را الگویی برای دیگر کشورها معرفی میکند.
بعد خانم هلن نماینده سازمان ملل در امور توسعه طی سخنانی از امر پیشرفت در آذربایجان اظهار رضایت میکند و انعقاد قراردادهای کلان نفتی این کشور با شرکتهای بزرگ دنیا را موجب کاهش فقر و افزایش رفاه در این جامعه میداند و تأکید میکند که آذربایجان در امر توسعه و پیشرفت دوراندیشانه عمل میکند.
عبدالعزیز عثمان دبیر کنفرانس اسلامی (ظاهراً) هم پشت تریبون قرار میگیرد و ضمن سخنانی از ادامه اشغال فلسطین توسط صهیونیستها و خاک قرهباغ به دست ارامنه و عدم اجرای قطعنامههای شورای امنیت انتقاد میکند.
حدود نیم ساعت استراحت و پذیرایی است و بعد قسمت دوم برنامه شروع میشود و ده نفر از رییس جمهورها و نخست وزیرهای سابق (لیتوانی، کروواسی و ... و بعضی دیگر از سران مثل مشاور امارات متحده عربی، رییس شورای اجرایی سازمان یونسکو و ... که دعوت شدهاند، در جایگاه قرار میگیرند و به ترتیب سخنرانی میکنند. بعد ناهار با حضور شخص رییس جمهور الهام علییف و خانوادهاش در جمع مهمانان در رستوران مرکز حیدر علییف.
بعد از ناهار که عجیب کسالت بر جماعت حاکم شده، برنامه ادامه مییابد با حضور 14 نفر از برندگان جایزه نوبل (از سال 1991 تا 2013)، مجری رییس فرهنگستان علوم آذربایجان عاکف علیزاده است. یکی از نوبلیها حرفی از انیشتن نقل میکند که قابل تأمل است: «حکومت جهانی لازم است تا با همفکری و همگرایی، مناقشهها را کنار بزند.»
این 14 نفر دانشمند و مخترع و مکتشف و اندیشمند و نویسنده و فعال اجتماعی و اقتصادی که برنده نوبل شدهاند و امروز مهمان همایش بشردوستانه باکو هستند، در موضوعات گوناگونی صحبت میکنند از جمله: بحران آب در جهان، بهداشت، دانشافزایی، صلح جهانی، اقتصاد، امنیت، میراث فرهنگی، فقر، جنگ، مهاجران مجبوری، بیماریها، تغییرات جوی، بیمه، بیکاری، اشتغال. یکی از آنها (پیتر آرتور) متذکر میشود که در یک ماه اخیر دو میلیون نفر در آمریکا بیکار شدهاند!
فاصله و استراحت و پذیرایی نیم ساعته دیگر؛ بعد قسمت پایانی برنامه اجرا میشود با حضور وزیر آموزش و پرورش آذربایجان میکاییل جباراف و هشت نفر مهمان صاحب نظر خارجی آغاز میشود؛ وزیر انگلیسی را خوب حرف میزند. اما مهمانان حسابی خستهاند و خوابشان میگیرد. برنامه رأس ساعت مقرر یعنی 6 عصر و هنگام غروب تمام میشود.
روز خوبی بود امروز. بعضی از دوستان دانشور قدیمی را هم دیدم مثل شاهین مصطفییف و عیسی حبیببیگلی (از مسئولان فرهنگستان علوم آذربایجان). همچنین «آنار رضایف» رییس اتحادیه نویسندگان آذربایجان را در ساعت استراحت در حیاط مرکز حیدر علییف دیدم و احوالپرسی کردیم و سخنی در باب نشریه «دنیز» گفتیم. کارت عضویت افتخاری من در اتحادیه نویسندگان به امضای ایشان است از سال 1383 / 2005.
ضیافت شام را در رستوران هتل فِیِرمُونت، سالن نظامی گنجوی بودیم.... ادامه دارد
منبع: هفته نامه دنیز شماره 57، مورخ 30 مهر ماه 93 – و سایت دنیزنیوز – بخش مقالات
از خبرنگاران ارومیه تجلیل شد
در پایان نشست خبری شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر ارومیه، به مناسبت روز خبرنگار، تعدادی از اصحاب رسانه و مطبوعات استانی از سوی شهردار و اعضای شورای اسلامی مورد تجلیل قرار گرفتند. مصطفی قلیزاده علیار مدیر مسئول دو هفته نانه «دنیز» و مدیر سایت خبری «دنیزنیوز» جزو تجلیلیها بود ( نفر ششم از سمت راست ردیف نشسته در عکس ذیل:
عکس از محمد آقایی پر (خبرگزاری تسنیم)