منبع:وبلاگ شخصی قنبر حاجی وند
به همت کانون ادبی حوزه ی هنری اورمیه ، کتاب " منظومه ی پیغمبر (ص) " ، به انضمام متن ترکی ؛ اثر حسین جاوید ، در محفل هفتگی شاعران این شهر ، معرفی و مورد نقد و بررسی قرار گرفت .
*حسین جاوید ، شاعر مشهور و متفکر بزرگ آذربایجان ( 24 اکتبر 1882م. - نخجوان )
*کتاب توسط اکبر حمیدی علیار ، ترجمه گردیده و وارد بازار شده است .
یاد حسین یالچین از سوی شاعران ارومیه گرامی داشته شد
یاد و خاطره حسین یالچین شاعر ترکیهای و مداح اهل بیت (ع) در کانون شعر حوزه هنری آذربایجان غربی گرامی داشته شد.
بر اساس این گزارش، در نشست هفتگی کانون شعر و ادب حوزه هنری استان در روز چهارشنبه گذشته که با حضور دهها نفر از شعرای ارومیه تشکیل شده بود، مسئول واحد ادبیات با اشاره به مرگ نابهنگام مرحوم حسین یالچین، گفت: حسین یالچین از معدود افراد تأثیرگذار در گسترش مدح و منقبت و سوگواری اهل بیت (ع) در ترکیه بود.
مصطفی قلیزاده علیار افزود: حسین یالچین زندگی خود را وقف خدمت به فرهنگ اهل بیت (ع) کرده و خود نیز واقعاً مُحِبّ و دوستدار اهل بیت (ع) پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) بود و اشعاری جانسوز که همه برآمده از سوز دلش بود، در مدایح و مصائب خاندان عصمت و طهارت سروده است و بسیاری از نوحههای وی در مجالس عزاداری حسین بن علی (ع) در ترکیه خوانده میشود و ترنّم میگردد.
وی یادآور شد: شادروان حسین یالچین در طول چندین سال گذشته مهمان مدعو جشنواره شعر ترکی رضوی در ارومیه میشد و با شاعران اهل بیت (ع) ایران و سایر ممالک اسلامی انس و الفت و دوستی داشت
قلیزاده علیار خاطرنشان ساخت: حسین یالچبن علاوه بر اینکه یک شاعر و ادیب و فردی فرهیخته و فرزانه به شمار میرفت، انسانی خیرخواه و در کمک به افراد فقیر و بی سرپرست پیشگام و کوشا و مورد احترام اهالی ایقدیر و نمونه یک شیعه واقعی بود.
گفتنی است شاعر اهل بیت (ع) حسین یالچین اهل شهر شیعهنشین «ایقدیر» در شرق ترکیه و از شعرا و مداحان اهل بیت (ع) بود که اخیراً به علت سرطان ریه و کبد درگذشت. خانه شخصی او در شهر ایقدیر نقش یک حسینیه و مرکز فرهنگی و تبلیغاتی و قرآنی داشت. مرحوم حسین یالچین هر سال مراسمی به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) برپا و بیرق عزا و انقلاب و بیداری اسلامی را بر سر در منزلش نصب میکرد.
منبع: سایت دنیزنیوز www.Daniznews.ir
موزه معلم ارومیه،
ایدهای که خود به موزه میرود!
مصاحبه با حسین غفاری
حسین غفاری یکی از معلمان آموزش و پرورش و از عناصر فعال در عرصه فرهنگی امروز است. از سال 76 که از اصفهان به ارومیه آمده سعی داشته تا خدمتی به فرهنگ دیار خود، ارومیه کرده باشد. غفاری بیشترین فعالیت خود را در عرصه ادبیات مکتوب پایداری منطقه متمرکز کرده و تاکنون کتاب و مقالات متعددی از او به چاپ رسیده تا دین خود را به عنوان یکی از رزمندگان و جانبازان دوران دفاع مقدس ادا کند؛ با این حال در عرصههای دیگر فرهنگی نیز فعال بوده و مدتی هم به عنوان معاون فرهنگی شهرداری ارومیه و معاون مدیر کل دفتر امور اجتماعی استانداری به کار مشغول بوده است.
یکی از پیشنهادهای وی تشکیل «موزه معلم» ارومیه بوده که هنوز به بهرهبرداری نرسیده است. پیش از این از مقالات ایشان کمابیش در نشریه دنیز (شماره 43 به تاریخ 9 دی ماه 92) بهرهمند شدهایم و اینک در گپ و گفتی دوستانه با وی موضوع «موزه معلم» را بیشتر مورد بحث قرار میدهیم.
دنیز: جناب آقای لطفاً از موزه معلم ارومیه برای خوانندگان بگویید و اینکه چطور شد شما این ایده عرضه داشتید، محل آن کجاست و چرا تا بحال این موزه شروع به کار نکرده است؟
در اول صحبت باید عرض کنم که بنده هیچگونه مسئولیت اجرایی در این زمینه ندارم اما به نوعی به عنوان ایدهپرداز این موضوع مطالبی را به استحضار میرسانم. اما در باب اندیشه تشکیل موزه معلم ارومیه؛ بله بنده در تاریخ 6 شهریور سال 86 نامهای خدمت آقای صادقی مدیر کل وقت آموزش و پرورش آذربایجان غربی نوشتم و در آن نامه ایده خود را مبنی بر اینکه بتوانیم برای بچههای مدرسه سیر تحول آموزش و پرورش را نشان دهیم بیان کردم تا بچههای امروز تلاشهای گذشتگان را ببینند و خود مسؤلان هم بتوانند خودشان را در چرخه تلاش مضاعف قرار دهند. این سیر تاریخی در قالب موزه آموزش و پرورش در اصفهان اجرا شده بود. عتیقهجات آموزشی، برای بیشتر مدارس تبدیل به معضل نگهداری شده است. مثالی می زنم؛ الان ما از کامپیوترهای شخصی استفاده میکنیم که بعد رو به لبتاپ گذاشته و حالا هم تبلتها جایگزین آنها میشوند. خب یک مدرسه که زمانی با نسل های قدیمی کامپیوتر کارکرده الان آن کامپیوترها برای آن مدرسه حکم آشغال را دارد اما در یک موزه تبدیل به یک اثر گرانبها می شود چه اینکه شما می توانید در یک ردیف سیر تحول کامپیوترها را به بچه ها نشان دهید. اصولا موزه داشتههای گذشتگان است برای امروزیها. پس داشتههای امروز ما هم لوازم موزه آیندگان است.
آن زمان آقای صادقی این ایده را خیلی پسندیدند، لذا نامهای در تاریخ 1/8/84 به میراث فرهنگی که آقای اشتری مسئولیتش را داشتند، نوشتند و مدرسه 22 بهمن (رضا شاه اسبق) را که در خیابان امام قرار داشت برای این منظور مطرح کردند. اتفاقاً آنها هم استقبال کردند.
متاسفانه در دی ماه همان سال آقای صادقی بازنشسته و آقای ابراهیمی مدیر کل شدند و از آن پس تا مدتها در این زمینه هیچگونه پیگیری به عمل نیامد.
- واکنش مدیر کل جدید به این موضوع چه بود؟
البته در اول عرایضم گفتم که من نقش اجرایی در این زمینه به عهده نداشتم بلکه از بابت دلسوزی و اینکه ایدهپرداز موزه معلم بودم پیگیری می کردم. آقای ابراهیمی از دوستان بنده و همرزمان دوران دفاع مقدس بود لکن به این مقوله اهمیت چندانی نداد تا اینکه در زمانی که من معاون فرهنگی شهرداری بودم در جلسهای که در حضور استاندار وقت آقای قربانی تشکیل شده بود و اتفاقاً آقای اشتری نیز حضور داشت موضوع را مطرح کردم. همانجا مدیر کل میراث فرهنگی استان فرمودند ما حاضریم ساختمان آن مدرسه (22 بهمن) را برای این منظور بازسازی کنیم و پنجاه درصد هزینهاش را میپردازیم. اما در تخلیه آن مدرسه سهلانگاری شد و 2 سال طول کشید و کار خاصی انجام نگرفت.
در خرداد ماه سال 87 آقای ابراهیمی هم رفتنی شد و مدیر کل جدید دیگری آمد. آقای محمودزاده از اهالی استان آذربایجان شرقی بود و جوان فعالی به نظر میرسید لذا از ایشان هم وقت ملاقات گرفتم و طرح موضوع کردم. ایشان با احتیاط ولی مصمم جلو آمدند و در زمان ایشان قرار شد کار مقدماتی انجام شود. از یک سو مدرسه تحویل میراث شد و از طرفی هم بخشنامهای به مدارس ارسال شد که متن آن را بنده خودم نوشتم با این مضامین که مراقب باشند قبل از امحاء اوراق و مدارک و یا ارسال وسایل مستعمل و اسقاطی به محلهای مربوطه ممیزی موزه مد نظر قرار گیرد تا مدارک و تجهیزات قابل طرح در موزه به محل خود فرستاده شده و مانع از محو آنها گردد.
در آن بخشنامه به کتابهای آموزشی، لوازم کمکآموزشی، افتخارات ملی و کشوری، اسناد شامل:عکس، مدارک و مستندات وکارنامههای قدیمی و... اشاره شده بود.
مدیریتها دوام نمیآوُرد لذا در مرداد 89 آقای محمودزاده نیز رفت و باز قصه موزه معلم به جایی نرسید. آقای سمرقندی به جای ایشان آمد و تا حالا هم مدیریتش دوام آورده است. به همت آقای مهران حاجیلو که مسئول روابط عمومی آموزش و پرورش استان شده بودند، دوباره این مسئله پیگیری شد. کارهای کارشناسی خوبی هم انجام شد و تا نوشتن اساسنامه برای موزه پیش رفت اما این بار هم با رفتن آقای حاجیلو مسئله زمینگیر شد.
- الان مدرسه در چه وضعیتی است و موضوع موزه به کجا رسیده؟
ظتهراً کار میراث در مدرسه تمام شده لکن آموزش و پرورش خودش اهتمام نمیکند. به نظرم ایده این موزه را هم باید به موزه بسپاریم. در همان محدوده کوتاهی که آقای حاجیلو مسئولیت داشت و عهده دار کار اجرایی شد، چکشکاری خوبی انجام شد حتی تا مرحله فراخوان آرم هم جلو رفتیم. اما کار متوقف شد. امیدوارم مسئولین فکری برای این موزه بکنند. چون هم مکان فیزیکی آن آماده است و هم کار نرمافزاری خوبی انجام شده و اساسنامهاش هم نوشته شده. یک یا علی میخواهد و آن را هم نمی دانم چه کسی خواهد گفت.
در همان مدت کوتاه یکسری مطالب و اسنادی از برخی شهرستانها آمد که واقعا ماندگار است. یک سری از عکسها را داشتند میبردند که بسوزانند ما جلوش را گرفتیم. خیلی از اسناد در حال از بین رفتن هست. خیلی از ابزارها که یک زمانی برای خودش کارکردی داشت الان جز آهن پارهای بیش نیست. همین ماشین تایپها تا یک مدت کار مردم را راه میانداخت که با ظهور کامپیوتر همهشان را شکستند و انداختند دور. در موزه شهرداری تبریز دیدم یک نفر کلکسیون دوربینهای عکاسیاش را اهدا کرده بود آنجا . قرار نیست الان که دوربین دیجیتال آمده دوربینهای لوبیتر آن زمان را بیمصرف بدانیم . هر چیزی برای خودش تاریخ مصرفی دارد بعد از آن باید در معرض عبرت باشد در موزه باشد.
- این موزه چه تأثیری برای استان دارد؟
من این موزه را تنها مال آموزش و پرورش نمیدانم. استانداری هم باید ورود کند چون این موضوعی است که به استان اعتبار میدهد و منشاء اثر است. ما در این استان بیشتر به آثار طبیعیمان افتخار میکنیم و چند اثر تاریخی دیگر. چیزی که الان ما احداث و یا ایجاد کرده باشیم، کم داریم. محلی که مدارس بتوانند بچهها را ببرند آنجا و در آن مکان بچهها وقتی برمیگردند چیزی یاد گرفته باشند کم داریم. موزه معلم جایی برای جمع آوری آثار از یک سو و از سویی دیگر دادن خروجی است که در قالب یادگیریها، پژوهشها و تولید محتواست. امیدوارم که مسئولین استان به این موضوع بپردازند.
- در طرح شما موزه معلم شامل چه قسمتهایی است؟
در این طرحی که داده شده بود جاهای مختلفی را رفته و دیده بودم به اضافه اینکه ما می خواستیم برای زنده نگهداشتن این موزه علاوه بر بازدیدهای دورهای که مدارس را میآورند، واحد نگارخانهای داشته باشد که آثار معلمان هنرمند، مخترعان، مؤلفان بیایند آنجا و آثار و دستاوردهای خود را در معرض بازدید قرار دهند. ولی با این همه موضوعات دیگری در این طرح پیش بینی شده بود از جمله: تالار مشاهیر، جراید و مطبوعات، واحد اسناد، کتب درسی قدیمی، واحد سمعی و بصری، واحد رایانه، فهرست اسناد و مدارک، مدارس قدیمی استان، آموزش و پرورش و دفاع مقدس، نمایشگاه دایمی آثار معاصر، فعالیتهای پژوهشی و تحقیقاتی، نمایش وسایل کمک آموزشی قدیمی، ارتباطات و تشکلهای اداری و مردمی، سیمای فرزانگان فرهنگی استان، افتخارات علمی و ورزشی و فرهنگی، تالار مدیران آموزش و پرورش گذشته، بازدیدها و...
- از اینکه وقت خود را در اختیار ما گذاشتید ممنونیم.
ما هم از شما تشکر میکنیم که این فرصت را دراختیار بنده قرار دادید تا درد دلی با مردم، خصوصاً فرهنگیان عزیز داشته باشم. واقعیت این است که وقتی ایدهای در حد فکر در ذهن آدم جوانه میزند این جوانه رشد میکند. هر قدمی که برای اجرایی شدن آن ایده برداشته میشود، آن ایده هم قد می کشد و قوام پیدا می کند لذا امیدوارم شاهد به ثمر رسیدن این ایده در آیندهای نزدیک باشیم.
پیغمبر | حسین جاوید
کتاب ادبی، دینی، نمایشی منظوم «پیغمبر» اثر جاودان شاعر اندیشمند و مسلمان مبارز آذربایجانی «حسین جاوید» است که در سال 1923 در پی حاکمیت کمونیستها بر آذربایجان، چاپ و منتشر کرد تا هویت اسلامی ملت و کشورش را اعلام کند |
معرفی کتاب دینی – ادبی
پیغمبر
کتاب ادبی، دینی، نمایشی منظوم «پیغمبر» اثر جاودان شاعر اندیشمند و مسلمان مبارز آذربایجانی «حسین جاوید» است که در سال 1923 در پی حاکمیت کمونیستها بر آذربایجان، چاپ و منتشر کرد تا هویت اسلامی ملت و کشورش را اعلام کند. حسین جاوید کتابش را بر اساس زندگی حضرت محمد (ص) در چهار بخش: بعثت، دعوت، هجرت و نصرت سروده و از شاهکارهای ادبیات آذربایجان به شمار می رود. این اثر منظوم و پرمحتوا، اخیراً توسط شاعر و نویسنده معاصر کشورمان «اکبر حمیدی علیار» به صورت موزون به زبان فارسی ترجمه شده از سوی انتشارات «آوای منجی» در قطع رقعی و 300 صفحه در قم انتشار یافته است. منبع: سایت حوزه هنری آذربایجان غربی |
کتاب«هم صدایی با شهریار»در گفتگو با نویسنده کتاب
دنیزنیوز: گرچه در یکی از محافل ادبی حوزه هنری تهران در مراسمی، استاد شهریار شاعر نام آور اسلام و ایران و انقلاب، مورد اهانت یک نفر قرار گرفت،
از سوی اهل ادب و هنر و اندیشه این سرزمین، پاسخ هایی هم داده شد. با این حال انتشار کتاب»هم صدایی با شهریار«در آستانه سالروز وفات شهریار در تبریز از سوی انتشارات یاران و رونمایی آن در شهرستان تاریخی فرهنگی اهر، خبر خوشحال کننده ای بود که امروز خبرگزاری هایی منتشر کردند.
حسین دوستی نویسنده کتاب در گفتگو با سایت « اهروصال » در حاشیه مراسم رونمایی از کتاب اظهار داشت: کتابی که امروز رونمایی شد با عنوان "همصدایی با شهریار" است ما تلاش کردیم این کتاب را به مناسبت سالروز گرامیداشت استاد شهریار یعنی روز شعر و ادب فارسی رونمایی کرده و به جامعه ادبی کشورمان تقدیم کنیم ولی به علت مراسمات گوناگون برای این شاعر بزرگوار این مراسم با چند روز اختلاف انجام شد.
وی افزود:این کتاب به سه قسمت تقسیم می شود؛ در قسمت اول کتاب مکتب ادبی حیدر بابای سلام را معرفی کرده ایم. به عنوان مکتب ادبی جدیدی که چه ویژگی هایی دارد و استاد شهریار چگونه این مکتب را پایه گذاری کرده ، قسمت دوم آنهایی که دنباله این مکتب را گرفته و ادامه داده اند یعنی حیدر بابا سلام اینها نقیضه، فخریه، ترجمه نوشته اند.
حسین دوستی ادامه داد: در این کتاب در قره داغ منطقه (ارسباران) 30 نوع نقیضه، فخریه و ترجمه معرفی شده است .
نویسنده ی کتاب "همصدایی با شهریار" در مورد ارتباط استاد شهریار با ادبا و مردم ارسباران اظهار داشت: دومین قسمت این کتاب خاطره های استاد شهریار با مردم قره داغ است درباره اهالی شعر و ادب و بزرگان منطقه ارسباران که با هم ارتباط نزدیک داشته و دررفت و آمد بودند و در باب استاد، شاگرد ما با آنها مصاحبه ای کردیم و خاطراتشان را جمع آوری نمودیم و در قسمت دوم کتاب آمده است این مطالب، مصاحبه ها و خاطرات که از استاد شهریار هست در هیچ کجا به چاپ نرسیده است.