شعر معاصر ایران: سه شعر از رؤیا شاه حسین زاده بخش ادبی دنیزنیوز: سومین کتاب از مجموعه شعرهای آزاد شاعر معاصر ارومیه ای خانم رویا شاه حسینزاده تحت عنوان «باید از یاد من بروی» اخیراً در قطع رقعی و 72 صفحه ای از سوی انتشارات هنر رسانه اردی بهشت در تهران منتشر شده است. سه شعر از این کتاب را می خوانیم:
(11) دنیا گرفتار است دنیا گرفتار است و ما شبها چای مینوشیم به اخبار کشت و کشتار گوش میدهیم زخمهای دنیا را میبینیم اما - همچنان – تنها از عشق و تنها از عشق میترسیم.
(29) دل، خیابان نیست که گرفتنش راهبندان بزرگی بخواهد کوچک است زود میگیرد!
(42) گلولهها در خبرها شلیک میشوند در گوشهای دور از زمین، من اینجا قلبم تیر میکشد؛ زمینلرزهها در خبرها اتفاق میافتند در گوشهای دیگر، من اینجا قلبم میلرزد؛ سربازی که خونش روی دوربین پاشیده ممکن بود پسر من باشد اگر با فاصلهی دیگری از نصفالنهار مادر شده بودم. منبع: سایت: دنیزنیوز Daniznews.ir |
سئوگی یولچولاری
در حوزه هنری آذربایجان غربی
مجموعه داستانی «سئوگی یولچولاری» نوشته حسین واحدی، روز گذشته با حضور نویسنده و جمعی از نویسندگان شهرستان ارومیه در کانون قصه حوزه هنری آذربایجان غربی نقد و بررسی شد.
در ابتدای این برنامه دکتر ضیایی مسئول کانون قصه حوزه هنری استان با تاکید بر ضرورت پرداختن به نثر ترکی و ترویج آن، انتشار کتاب سئوگی یولچولاری را نخستین گام در تحکیم ادبیات بومی در ارومیه عنوان کرد.
قلیزاده علیار، مسئول واحد آفرینشهای ادبی حوزه هنری استان نیز با اشاره به مزایای کتاب حسین واحدی، سادگی زبان و داشتن پیامهای انسانی را از امتیازات این کتاب معرفی کرد.
هادی خشایی، علی رزم آرای، فاطمه باباخانی، زهرا کریم زادگان و مسلم داداشی از نویسندگان و قصه نویسان استان نیز نقطه نظرات ادبی و انتقادی خود را در خصوص نثر کتاب، تکنیک داستان نویسی و نقاط ضعف و قوت آن بیان کردند.
کتاب مجموعه داستانی سئوگلی یولچولاری (مسافران راه محبت) شامل 17 عنوان قصه به زبان ترکی آذری است که در 96 صفحه توسط حسین واحدی نوشته شده و طی سال جاری توسط انتشارات یاز منتشر شده است.
حسین واحدی متولد 1360 شهرستان ارومیه می باشد که علاوه بر فعالیت ادبی به شغل روزنامه نگاری نیز مشغول می باشد و کتاب سئوگی یولچولاری نخستین اثر از این هنرمند است که منتشر می گردد.
گفتنی است در پایان این جلسه، کتاب «زیارت عاشورا و دعای توسل» با ترجمه اکبر حمیدی علیار به زبان آذربایجانی از سوی حوزه هنری برای شرکت کنندگان اهدا گردید.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه هنری آذربایجان غربی
خداحافظ خلیل!
نوشته: حسین دوستی
شنیده بودم که خلیل گلستان شعر و ادب مدتی است به «کما» رفته است و همراه او، دل خیلی از دوستانش نیز به«کما»رفته بود. باور کنید این دل ها که زنجیروار به هم وصلند، مکان نمی شناسند، من در « اهر » بودم، او در « دیّر» در جنوب ایران، زمانی در استان هرمزگان بود و روزی در مشهد و روزی دیگر در تهران و یک روز برسرمزار « عماد مغنیه » در لبنان و چند روزی نیز در « اهر» و باز این سلسله دل های دوستان بود که وصل هم بود و شیفته یکدیگر...
چند روزی بود که مجموعه اشعار او را ورق می زدم تا یادی از وی، درد حسرت دوست را اندک تسلایی بخشد و کمی از غم دوست بکاهد. تا اینکه پیامکی تلخ و اندوه بار غم ها را بر سرم آوار کرد و گریه های شبانه دامنم را گرفت و آنگاه بود که این اشعار از سروده های خلیل ، غصه هایم را تفسیرکرد و سرود « جاودانه شدن خلیل عمرانی»را بر گوشم ترنم کرد:
شبیه خاطره ای خاموش ، نشسته ام که پریشانم
شکسته شاخه لبخندم ، پر از غروب درختانم
شنیده ام که شبی درپیش ، تمام پنجره ها لالند
تمام حنجره ها زخمی و من تصور بارانم...
آری ، خلیل عمرانی ، متخلص به « پژمان دیّری» شاعر و مدیر انقلابی در عصر روز یکشنبه 19 آذر ماه 91 به خیل مهاجران عرصه شعر و ادب پیوست و دوستان خود را در آتش غم فراق خود داغدار ساخت.
زنده یاد استاد خلیل عمرانی، نویسنده، شاعر، پژوهشگر، کارشناس ارشد ادبیات، از دیار جنوب و استان بوشهر، متولد سال 1343 در شهرستان دیّر بود. یاد و خاطره اش تا همیشه عزیز خواهد ماند. در کارنامه ادبی وی کتابهایی چون »ترنم حضور«، »مروارید فراموش«، »ساعت به وقت شرعی دریا«، »دلموبه های بم« و...
ادامه (متن کامل) مقاله را در سایت دنیزنیوز (www.daniznews.ir) و نشریه «دنیز»، شماره 28- مورخ 11/11/91 بخوانید
آتشکده نیّر تبریزی
بخش فرهنگی - ادبی دنیزنیوز: شاعر دلسوخته و فرزانه اهل بیت (ع) شادروان حجت الاسلام میرزا محمد تقی تبریزی ( 1248 - 1312هـ.) متخلص به «نیّر» را اهل ادب لابد می شناسند. وی شاعری عالم و دانشمندی فرهیخته بود و اشعار بسیار نابی در موضوعات اجتماعی، دینی، عرفانی و اخلاقی دارد و نیز آثاری ارجمند و قابل توجه. ببینید این ابیات ناب را از او:
دودی ز آهم ار به درون نی اوفتد
آتش به خشک و تر ز صدای وی اوفتد
و این بیت را:
باری به دوش بسته ز دستار شیخ شهر
آری عروس زشت کند جهد در جهیز!
و این دو بیت مطلع و مقطع از یک غزل:
جز دل ما که ز یاد تو به پرواز آید
کس ندیده است کبوتر پی شهباز آید
شعر من گر به سر تربت سعدی گذرد
کاروان شکر از مصر به شیراز آید
منظومه ای موسوم به «الفیه» را هم بی هیچ دلیل عالمانه و قانع کننده منسوب به او و کسی دیگرکرده اند اما کلا و حاشا و بسیار بسیار بعید است که چون او فرزانه مردی آزاده و دل به عشق حق داده، عمرش را صرف بافتن لاطائلاتی از آن قبیل بکند ... باری، بهترین اثر میرزا محمدتقی نیّر تبریزی همانا دیوان « آتشکده» است که قسمت اعظم آن را به موضوع مدایح اهل بیت (ع) به ویژه مصائب کربلا اختصاص یافته است. در شام غریبان شهادت امام حسین (ع) گوید:
اگر صبح قیامت را شبی هست آن شب است امشب
طبیب از من ملول و جان ز حسرت بر لب است امشب...
صبا از من به زهرا گو بیا شام غریبان بین
که چشم دشمنان گریان به حال زینب است امشب
و این غزل قوی سرشار از عناصر شاعرانه، لطایف عرفانه و اندیشه های معرفتی ارزشمند در سوگ سالار شهیدان امام حسین (ع):
ای ز داغ تو روان خون دل از دیده حور
بی تو عالم همه ماتمکده تا نفخه صور
ز تماشای تجلای تو مدهوش کلیم
ای سرت سرّ «انا الله» و سنان نخله ی طور
دیده ها گو همه دریا شو و دریا همه همه خون
که پس از قتل تو منسوخ شد آیین سرور
شمع انجم همه گو اشک عزا باش و بریز
بهر ماتم زده کاشانه چه ظلمات و چه نور!
سر بی تن که شنیده است به لب سوره کهف
یا که دیده است به مشکات تنور آیه نور؟!...
آتشکده نیر تبریزی واقعاً آتشکده عشق به اهل بیت (ع) و مجموعه ای از اندیشه های ناب شاعرانه آن شاعر دانشور است. (به نقل از سایت دنیزنیوز www.daniznews.ir
کربلاده
ولی قاراخان - نخجوان
کؤنول باغچام خزان اولدو
حسّیم، دویغوم تمام سولدو
چشمیم فرات قانلا دولدو
کربلاده، کربلاده.
زینب سالیب باشا قارا
اورک قولدو آه و زارا
کسیک بدن، باش آوارا
کربلاده، کربلاده.
توز بورویوب چؤل، یول لاری
تیلیت قاندی آت یال لاری
عباسیمین یوخ قول لاری
کربلاده، کربلاده.
فیرتینادیر غمین، آغین
رباب، قالدی بوش قوجاغین
بوغازیندا اوخ قونداغین
کربلاده، کربلاده.
ظالیم فلک دئیل ناشی
جیدادادیر حسین باشی
باسدیراجاق کیملر نعشی
کربلاده، کربلاده؟